Karanlık Tarafta İki Hain

Gözlerini açtı ama aslında göz kapakları yerinden oynamamış gibi hiç birşey görünmüyordu. "Neredeyim ben!" ... Gerçekten de şu anda en önemli soru buymuş gibi gözüküyordu. Bir odaydı burası, belki de bir zindan ama hangisi olursa olsun soğuk ve ürkütücü olduğu kesindi. Aniden yukarılarda bir kapı çarpılarak açıldı. tak...tak..tak...tak... Birisi ağır adımlarla ona doğru geliyordu. tak!...tak!... artık ayak sesleri çok yakın bir yerdeydi ve işte o anda Albus'un bulunduğu odanın kapısı yavaşça açıldı. Kapıda bir silüet belirdi, koridordan içeri aniden hücum eden yoğun ışık gözlerini kamaştırdı, birkaç kere gözlerini kırpıştırdı, kapıdakini görebilmek için dikkatini topladı ve o an yaşadığı şok onu hızla göğsüne çarpan bir AteşOku gibi sarstı.

...Lord Voldemort! elini hemen cebine daldırdı ona asasını doğrultan Voldemort'a karşılık vermeliydi ama asası yerinde yoktu, ne yapacaktı!

"Beklemiyordun sanırım Severus"

"Ben, Lordumuz, şaşırdım ama evet beklemiyordum" Voldemort'un diğer köleleri gibi olduğu rolünü devam ettirmesi gerektiğine inanıyordu Severus.

"Kes! Neler yaptığını bilmiyorum mu sanıyordun, benden saklayabileceğini düşünmen ne ahmakça, demek zamanı geldiğinde yerime geçmeyi planlıyordun, bense seni diğer hizmetkarlarımdan üstün görüyordum ama sanırım bu senin için yeterli olmadı Severus. Çok yazık olacak!"

AVADA KEDAVRA

...Hayırrrrrr! Severus yatağında sıçradı aniden, ter içindeydi! kabus, sadece bir kabusmuş ama en kötüsü diye geçirdi içinden. Yatağın ayak ucunda Andromeda bütün güzelliğiyle durmuş ona tedirgin gözlerle bakıyordu. Bir an rahatlayan Albus hızla düşünmeye başladı, aklı içi arılarla dolu bir kovan gibi çalışıyordu şimdi. Rüyaydı işte ama yinede birşeyler yapmalıydı, Andromeda'ya danışmalıydı onun zekasına ve fikirlerine hep güvenirdi zaten. Evet anlatmalıydı, zaten az önce çığlıkları duyup mutfaktan Albus'un odasına koşarak gelmiş olan Andromeda'nında bir açıklama beklediğinin farkındaydı. Önce rüyasını anlattı Andromeda'ya ve daha onun anlattığı şeyi hazmetmesini beklemeden tekrar konuşmaya başladı:
Ne yapmalıyım, nasıl güvenini kazanır nasıl bunları öğrenmesini engellerim nasıl nasıl! Andromeda bana yardım etmelisin bunu sensiz başarmam. Voldemort kurnaz, kimseye güvenmez hep şüphe eder. Ona amacımı belli etmemeyi başarsam bile gözüne girmek için birşey yapmalıyım, onun için çok değerli olacak birşey ama ne?

Andromeda hala Albusun anlattığı rüyanın etkisindeydi.Gözleri deşhetle Albusa bakıyordu.Onu kaybedemezdi. Albus haklıydı Voldemortun güvenini kazanmalıydılar ama o hiç kimseye güvenmezdi.Ona sadakatlerini ispatlamalarının bir yolunu bulmalıydılar ama nasıl! Andromeda yere oturdu düşünmeye bir şekilde bir yol bulmaya çalışıyordu. gözlerini kapadı. Gözlerinin önüne anahtar geldi. Voldemort için koruyucularını öldürerek zorla aldığı anahtar.Bu anahtarı Albus a anlatmaya karar verdi
Albus sanırım.. sanırım ben bir yolunu biliyorum.Biliyorsun Voldemortun emri üzerine uzun süre Arnavutluktaydım.Bana verdiği görev bir anahtarla ilgiliydi onun için çok önemli olan bir anahtar bir gringotts anahtarı.Anahtarı ele geçirdim ve Karanlık Lord a teslim ettim. Öldürdüğüm Bulanık kadın ölmeden önce ona asla ulaşamayacaksınız.Dumbledore onu ölüm yiyenlerin ulaşamayacağı şekilde mühürledi.Ama Karanlık Lord bunu bilmiyor ona bunu söylemedim.Tam olarak nasıl birşeyin peşinde olduğunu bilmiyorum ama istediği şey.. İstediği şeyi sadece sen alabilirsin..eğer bunu ona söylersek ve sen bunu gerçekleştirirsen...
Voldemort Albusa karanlık işareti basmamıştı çünkü onun hala bir hain olabileceğine inanıyordu.Hem taşıdığı ad hemde babasının Harry oluşu işleri oldukça zorlaştırıyordu....

Albus sanırım.. sanırım ben bir yolunu biliyorum.Biliyorsun Voldemortun emri üzerine uzun süre Arnavutluktaydım.Bana verdiği görev bir anahtarla ilgiliydi onun için çok önemli olan bir anahtar bir gringotts anahtarı.Anahtarı ele geçirdim ve Karanlık Lord a teslim ettim. Öldürdüğüm Bulanık kadın ölmeden önce ona asla ulaşamayacaksınız.Dumbledore onu ölüm yiyenlerin ulaşamayacağı şekilde mühürledi.Ama Karanlık Lord bunu bilmiyor ona bunu söylemedim.Tam olarak nasıl birşeyin peşinde olduğunu bilmiyorum ama istediği şey.. İstediği şeyi sadece sen alabilirsin..eğer bunu ona söylersek ve sen bunu gerçekleştirirsen...

İşte bu! diye geçirdi içinden Albus. Andromeda'nın sözleri onun içinin aniden heyecan ve istekle dolmasını sağlamıştı. Andromeda'nın anlattığı şey onu büyülemişti, tam olarak anlamamış olmasına rağmen! Neyi bir tek kendisinin yapabileceği, Anahtar'ın kapısını açtığı kadim Gringotts Bankası kasasının içinde ne bulacağını bilmiyordu ama önemide yoktu, çünkü Andromeda anlattığı an kararını vermişti zaten, izlemesi gereken yolun bu olduğu inancı yerleşmişti zihnine o anda..!
Beyninde oluşturduğu müthiş zafer hikayesinden bir an sıyrılmayı başardı ve az önce uçtuğu hayal dünyasından geri dönüp ayakları köhne ve loş odanın zeminine bastı. Şimdi tutarlı düşünüyordu, hemen harekete geçmek ahmakça olurdu ama Albus'a göre bu kahramanlıktı! Yine de plan yapma işini Andromeda'ya bırakmaya karar verdi:

Andromeda aradığımız fırsat bu olmalı! Ama biraz daha açıkla, anahtar şu anda nerede ? Kasaya girmek için biri mi öldürülmeli? eğer anahtar Voldemort'ta ise önce bir şekilde kasanın içindekine ulaşma görevini bana vermesini sağlamam gerekecek!

Albus sustu ve gözlerini Andromeda'nın düşünceli gözlerine dikti. Albus konuşurken onu dikkatle dinleyen Andromeda düşüncelere dalmış gibiydi, öylece bir noktaya bakıyor ve kımıldamıyordu. Odaya şimdi girmiş olsa Nagini'nin gözlerine bakıp taş kesildiğine yemin edebilirdi Albus ama onu gereğinden fazla iyi tanıyordu, Andromeda'nın aklında binlerce düşüncenin uçuştuğunu seziyordu adeta...