Metamorfmagus

Konu: Metamorfmagus Cuma Kas. 07, 2008 6:28 pm

Metamorfmagus Nedir?

Asa veya iksire ihtiyaç duyulmadan görünümü değiştirebilme yeteneğidir. Fakat Metamorfmagus öğrenilebilen bir yetenek değildir. Doğuştan gelen bir özelliktir ve çok nadir olarak görülür. Bu özelliğe sahip olan büyücüler, istedikleri gibi görünümlerini değiştirebilirler.

10 kişi alınacaktır..

Adınız Soyadınız:
Geçmişiniz:
Sihirsel Soyunuz:
Kişisel Özellikleriniz:
Dönüşümlü Ünlüleriniz (En fazla 2):
Örnek Rp (En az 25 satır):

1- Angel Marsdén Millér
2- Shannon R. Millér
3- Lisa Angel Black
4- Roxanne Roxiés Sweeney
5- Svetlena Rosselyn Widmore

Konu: Geri: Metamorfmagus Cuma Kas. 07, 2008 6:39 pm

Adınız Soyadınız:Shannon R. Millér
Geçmişiniz:Shannon Millér ailesinin asil ve dürüst bir ferdidir. Oldukça güvenilir ve dürüst ola Shannon işinde de disiplinli ve düzenli çalışır. Hogwarts/Ravenclaw binasından mezun olmuş ardından Hogwarts'da Sihir Tarihi profesörlüğüne başlamıştır. Profesörlüğe başlamasının 1 yıl ardından Müdüre Yardımcısı olmuş bir kere daha hayatta başarı yakalamıştır. Angel Marsdén Millér ile ikizdir ve ailesine çok düşkündür.
Sihirsel Soyunuz:Safkan
Kişisel Özellikleriniz:Dürüst ve güvenilir olan Shannon iyilik düşkünü,merhametlidir. Bazen içine kapanık bazen çılgındır. Genelde ruh haline göre değişir. Fakat ne olursa olsun son derece güvenilirdir. Zekasını kullanmasını iyi bilir oldukça akıllıdır. Sevdiği kişilere haddinden fazla önem verir. Onun dünyası sevdiklerinin çevresinden geçer. Duygusal ve ne yazıkki dayanıklı değildir. Üzücü bir olayla karşılaştığında hzılıca bir çözüm bulamaz olayın etkisinde kalır..
Dönüşümlü Ünlüleriniz: [En az iki En Fazla 3]Maggie Grace[Kendi ünlüm],Scarlett Johnson ve Evan Ravhel Wood
Örnek Rp:( En az 25 satır )

Gözyaşları... Damlalarca akan gözyaşları minik bir kızın yüreğini dağlıyordu. Neydi ona bu kadar acı çektiren? Bir çikolata mı ,yoksa bir oyuncak mı istemiş de alamamıştı?Hiçbiri değildi aslında. Tek istediği sıcacık bir anne kucağı ile gece yatmadan önce ona masallar okuyam bir babaydı. Bazen bunların bile kendisine çok görüldüğünü düşünüyor, bir hata yaptığı kanısına varıyordu. Ama o hiç kimsenin olamıyacağı kadar masum ve safdı. Teker teker akan gözyaşları beyaz tenini ıslatırken, hıçkırıkları boğazında düğümlenip kalıyordu. Gözyaşları bardaktan boşalırcasına akmaya devam ediyor kendisine hakim olamıyordu bir türlü. Yırtık ve küf kokan çarşafını boğazına kadar çekmiş sesinin duyulmasını biraz da olsa kendi yöntemleri ile engellemişti. Gündüzleri ne kadar mutlu gözüküp polyanacılık oynasada geceleri çarşafını bir kale olarak görüp ardına saklanıyor ardından ağlamaya başlıyordu. Tek sığınacağı şey çarşafı mıydı acaba? Yoo o kadar yalnız sayılmazdı , bir de büyükannesi vardı. Herkes büyükannesine kaçık desede Gabriélla büyükannesinin öyle olmadığını biliyordu. Hem hangi deli, deli olduğunu kabullenirdi ki. En azından onu anlayacak kadar akıllıydı büyükannesi. Bir an için durup saçmaladığını düşündü Gabriélla. Ardından büyükannesini son görüşü aklına geldi. Hogwarts'da ki 2. yılına henüz başlamadan görmüştü kır saçlı ve topallayan büyükannesini. ''Saçımda ki her ak, birer tecrübenin hatırası evlat...'' derdi Gabriélla'ya. Gabriélla ise bu sözü her duyduğunda anlamış gibi davranır gülümserdi kocaman. O gülümseyince büyükanneside gülümserdi. O büyükannesini düşünürken üst kattan bağırma sesleri gelmeye başlamıştı. Göz yaşlarını alel acele silmeye çalışıp yatağında doğrulmuştu. Büyük ihtimalle üvey kardeşi Bob yine birşeylere kızmış bakıcılarına bağırmaya başlamıştı. O sırada büyük bir gürültü odasının kapısı ardına denk açılmıştı. Üvey kardeşi cırtlak sesi ile ;
''Hey! Vay vay ailemizin şirin kızı odasına kapanmış ha!''

demişti. Gabriélla onu takmıyormuş gibi davranmaya çalışıp ağlamaklı sesi ile ;
''Ne istiyorsun Bob.! Hemen odamdan çıkar mısın?''

diyip üvey kardeşini kendisinden uzaklaştırmaya çalışmıştı. Her gün,her gün artık katlanamıyordu artık kardeşi tarafından aşağılanmaya. Gözyaşları yeniden akmaya hazırlanıyordu sanki. Bob ona bir iki adım yaklaşmış baştan aşağıya irenirmiş gibi bir yüz ifadesi ile süzmüş ardından ;

''Sen kimi kimin evinden kovuyorsun ha pis bulanık!Annemlerin seni bu eve alması bile hatayken birde sana oda verdiler. Hata bende senin gelmeni baştan engelliyecektim. Neyse bana yaptığın terbiyesiz davranışı ancak ayakkabılarımı silersen affederim.''

demiş en korkuncundan bir kahkaha atmıştı. Muhtemelen yaptığı davranışlardan zevk alıyordu. Ne kadar da duygusuz du Bob? Haftalardır onu yağmadığı bir adilikle tehdit ediyordu ama daha fazla dayanağı kalmamıştı Gabriélla'nın daha önce hiç yapmadığı bir şekilde sesini yükselterek Bob'a bağırmaya başlamıştı ;

''Kapa çeneni adi pislik. Küçük beyinli yaratık,sana o bilekliği benim almadığımı söylemiştin eğer bir kez daha bana bu konudan söz edersen sigara içtiğini babama söylerim..''

demiş içinden şaşkınlıkla ; ''Ben bunu nasıl yaptım , çıldırmış olmalıyım'' demişti. Bu davranışına kendisi bile şaşırmıştı. Bob ise sinirli bakışlarını kapıya yönelterek odadan çıkmıştı. Nasıl olmuştuda saatlerce uğraşmadan Bob'u kendinden uzaklaştırabilmişti. Az öncekinin tersine hafifce gülümseyip yatağına çökmüştü ki Bob yeniden odaya girmişti ;

''Yine ne var Bo--''

Gabriélla'nın sözlerini Bob ağzına tıkmıştı resmen. Aşağılayıcı bakışlarını Gabriélla'ya çevirip ;

''Bu arada o benim babam Gabriélla, seninkisi çoktan eşekler cennetini boyladı..''

bu sözlerin ardından Bob Gabriélla'ya bir tokat indirmişti resmen. Hemde her zamankin den çok daha acı bir tokat. Bob onunla sürekli uğraşsa da ilk kez böyle bir söz etmişti. Bu kelime Gabriélla'yı tam anlamıyla 8 yıl evveline götürmüştü. Sadece bölük pörçük görüntüler ve geceleri kabuslarında duyduğu o feryat , o çığlık... Tamamı ile geri döndüğü söylenemzdi Gabriélla'nın hala aklının bir köşesi anılarındaydı. Ama uyumaya konsantre olması gerekiyordu. Ertesi gün Diagon Yolu'na okul araç-gereçlerini almaya gidicekti. Sabah erkenden kalkmak onun için en iyisi olucaktı muhtemelen , Bob nede olsa öğlene kadar uyanmayacaktı. Tüm bu düşüncelerden kendini arındırmaya çalışarak yumuşak ve eski bir yüzü olan yastığına başını koymuştu. Bir sonra ki günün ona şans getirmesini istiyordu. Tüm bunlar ,yaşananlar yaşanmamış olsa Gabriélla huzurlu ve sevgiye muhtaç olmayan bir yaşam geçirseydi...

Konu: Geri: Metamorfmagus Cuma Kas. 07, 2008 6:41 pm

Canım sen adminsin başvurmana gerek yok.. =)

Konu: Geri: Metamorfmagus Cuma Kas. 07, 2008 6:42 pm

Hımm.. Tamam o zaman ünlü listesine ekliyorum ünlülerimi kujum

Konu: Geri: Metamorfmagus Cuma Kas. 07, 2008 7:22 pm

Adınız Soyadınız: Hilary Millér
Geçmişiniz: Büyücü Dünya'sının oluşmasından itibaren Millér ailesi vardır. Fakat 1200lü yıllardan itibaren yayılmaya ve birçok alanda etkin olmaya başlamışlardır. Aileyi çoğunlukla safkanlar oluşturur fakat arada birkaç istisna birey bulunmaktadır. Bu önceden pek hoş karşılanmazdı fakat ailenin son kuşakları, ailelerinde bulunan melezlere daha ılımlı yaklaşmaya başlamışlardır. Ailenin bütün bireyleri sadık, hırslı ve çalışkadır. Genelde karanlık sanatlarda usta kişiler yetiştiren bir ailedir. İhanet bu ailenin katlanabileceği son şeydir. Sadakate ve başarıya en az sevdikleri kadar önem verirler. Ailedeki kişiler başarılarıyla övündükleri kadar yakışıklılık ve güzellikleriyle de övünürler ki bu da onların bazen ne kadar megoloman olabileceğini gösterir.
Sihirsel Soyunuz: Safkan
Kişisel Özellikleriniz: Sevecen, dürüst, asil, cesur, inatçı, yufka yürekli, tamamen safkan ve ailesi kendini Zümrüdüanka Yoldaşlığı'na adamış. Kötü Yan'la savaşan. Ölüm Yiyenlerden nefret eden. Güzel, çok az da olsa bencil.

Dönüşümlü Ünlüleriniz (En fazla 2): Reese Witherspoon//Emma Watson//Potansiyel ünlü Bonnie Wright
Örnek Rp (En az 25 satır): Lady'lik için yazdıydım xD

Konu: Geri: Metamorfmagus Cuma Kas. 07, 2008 7:25 pm

Kabul edildi

Konu: Geri: Metamorfmagus Ptsi Kas. 10, 2008 4:12 pm

Adınız Soyadınız:Roxanne Roxiés Sweeney
Geçmişiniz:Halasının yanından kalan Rox 5 yaşına gelince özel kurslar almaya başlamıştır. 10 yaşına kadar süren kurslarıyla ; İngilizce,İtalyanca,Rusça,Almanca öğrenmekle kalmamış,bir çok dans kursu ve Lady'lik hakkında bir kurs almıştır. Rox'un üzerine titireyen hala Fiona, Rox 11 yaşıan gelince Hogwarst'a yerleştirmeye karar vermiştir.

Sihirsel Soyunuz:Safkan
Kişisel Özellikleriniz:Zekiği yapısı olada ders çalışmaktan,ödev yapmakatan pek hoşlanmaz Rox. Cesur ve kararlı sözlerini değiştirmek imkansız gibi birşeydir. Dediğim dedik ve yabancılara karşı sert bir yapıya sahiptir. Merhamet dolu yüreği olsada bunu başkalarına belli etmemeye çalışır. Çünkü Merhemt gösterdiğin insanların bir kısmı kuyusunu kazmak için uğraşmıştır. Ukala ve itici sözleri olsada iistediği insalara kendini sevdirebilir. Cıvıl cıvıl bir kalbi vardır. Fakat arkadaşlarım dediklerinden başka kimseye sulu şakalar yapamaz.

Dönüşümlü Ünlüleriniz (En fazla 2):Pelin Karahan // Rachel Hurd Wood
Örnek Rp (En az 25 satır):

Boş Sokaklar Ardından

Pembe bulutlar morarıyor,gökyüzü kılımsı bir renge bürünüyordu. Gündüz yerini geceye bırakırken havaya küf kokusu dağılıyordu. Bitmek bilmeyen dar sokaklara dalıyor,çıkış bulamayınca geri dönüyordu. Kafası allak,bullaktı. Ne düşünse,ne düşünmeye çalışsa birileri birşeyler söyleyip karıştıyordu. Buğulanmış iri,koyu buz mavisi gözlerinden aşağıya doğru yaşlar süzülürken,hiçbirşeye aldırış etmeden dar sokakta yürümeye devam etti. Sisli ve karanlık sokağın sessizliğinde bir tek ayakkabısının

"-Tak...Tak...Tak...!"

sesi duyuluyordu. Gözlerindeki yaşlar yere düşmeden donuyordu. İlikleri donmuştu Ellen'in. Elleri buz kesilmiş,hissetmiyordu. Her ne kadar soğuk olsada hiç birşey hissetmiyordu. Arkasına bakmadan yürüyordu. Birilerinin onu takip ettiğini biliyor,fakat arkasını dönüpte bakmıyordu. Gözleri ağlamaktan kızarmıştı. Neden ağladığı bile unutmuştu. Herşeyi unutmak,herşeyden bir an için bile olsa kopmak ne kadar da iyi gelirdi Ellen'e. Bir an duraksadı karanlık sokağın çıkıntılı yolunda. Etrafa şöyle bir gezdirdi. Her karanlık ve sisliydi. Gözlerini kapattı. Değişen bir şey olmamıştı. Gözlerini kapattığında nasıl birşey göremiyorsa,gözleri açıkkende aynı şey oluyordu. Gözleri kapalı bir kaç adım attıktan sonra tekrar gözlerini açtı ve yoluna devam etti. Belki biraz içmek,biraz kafayı bulmak birkaç saatliğine olsada herşeyi unutmak Ellen'e iyi gelicekti. Karanlık Sokağın köşesindeki kaldırım üzerine çıktı, sağa doğru yöneldi ve yoluna devam etti. Sokağın köşesindeki büfeye devirdi ağlamaktan kızarmış,yüzünü korkunç kılan gözlerini. Yaklaştı...Alacağı hiçbirşey olamazdı büfeden. Siyah şapkalı gencin beyaz,sade yüzüne baktı. Raftan aldığı bira şişesini kıza gösterdi;

"-Ne kadar?"

sesi titriyor,ağzından çıkan buharlar bir süre sonra havada kayboluyordu. Sessinde ağlamaklı bir ifade,titreyişinde birçok haykırışların feryadı duyuluyordu.

"-10 Dolar Efendim!"

Granmaud sokağında bu konuşmlardan başka birşey duyulmuyordu. Ellen siyah paltosunun cebinden 100 dolar çıkardı. Parayı kızın eline bıraktı.Birasını alarak büfeden uzaklaştı. Ellen'de hiç birşey duymuyor yada duymak istemiyordu. Birasının metalden yapılmış kapağını açarak yudumladı. Kalbinin yandığı gibi boğazı yanmamıştı. Boğazından gıdım gıdım geçiyordu adeta. Sokağın ortasında dengesiz yürüyordu. Birayı çoktan yarılamıştı. Bir kaç yudum aldıktan sonra,insanları çifter çifter görmeye başlamıştı. Dünya dönüyor,yer ayaklarının altından kayıyordu. O sesi,o cümleyi duyduktan sonra fezaya yuvarlandığı zannetti. Malikanedeki feryatların,haykırışların,çığlıkların hepsi yüreğinde kopuyordu adeta. Bira bitmişti. Ellen iyice sarhoş olmuştu. Gözleri kayıyordu. Yere yıgılmasına az kalmıştı. Uzun,donmuş parmaklarını gözleri önüne getirdi. Kendini test edercesine bakıyordu ellerine. Ellerinde bir tane daha,parmaklarında 20 tane daha görüyordu. Boş boş gülümsemeye başladı Ellen. Gülüyor mu,ağlıyor mu belli değildi. Elindeki bira şişesini birden yere fırlattı. Kaldırım üzerindeki buz tutmuş taşa fırtlattı. Şişe binbir parçaya ayrılmış,bembeyaz karın üzerinde leke bırakmıştı. Yutkundu...Biranın acı tadını yeni yeni hissediyordu. Hava iyice kararmıştı. Bez parçalarıyla örtmüş olduğu vücudu...Çıplak kalmış ruhunu gökyüzündeki parlak yıldızlar örtüyordu. Ama hala yarım,eksik kalan bir şeyin olduğunu iyi biliyordu. Derin bir iç çekti. Zil zurna sarhoş olmuştu Ellen. Gözlerini zorla kalkdırdı. İlerideki tabelaya bakarak ilerlemeye devam etti. Yolun ortasında dengesiz ve düzensiz yürüyordu. Çatlak Kazan'nın yakınlarındaydı Ellen.

^ < Çatlak Kazan > ^

Ahşap merdivenlerin gıcırdayan basamaklarını zorla çıkmaya çalışıyordu Ellen. Sonunda kapının önüne gelmişti. Siyah kapının kolunu kendine çekerek kapıyı araladı.
Büyüyle düzenlenen boş masalar ve rezerve...Boş dengesiz adımlarını rezerveye doğru yöneltti. Rezervede duran şaşkın bakışlı,esmer 18 yaşlarındaki kızın yüzüne baktı. Bir ara kardeşini görüyor gibi oldu Ellen. Méll'e ne kadar da benziyordu bu kız. Yada benzemiyordu. Kızkardeşine benzettmek istiyordu. Gözlerini kıza doğru çevirdi. Uzun süre baktı. Méll olmadığı anlayıncaya kadar izledi kızı. Kısa bir süre sonra ;

"-Büyük bir oda istiyorum!Çok büyük!"

sesi titrediği gibi vücududa titriyordu. Kız anahtarlıktan aldığı oda anahtarını Ellen'e uzattı. Kızın elinden anahtarı almak için kızın eline dokundu. Sıcak bir el...Ya kendi elleri sıcak mıydı? İnsanlardan uzak kalmış bir küçük kızın kalbi kadar soğuktu. Anahtarı eline aldı Ellen.

"2. katta soldaki 3. oda!"

berrak çıkan bu ses Çatlak Kazan'da yankılanmıştı. Odasına çıkmak için koyu kırmızı halıyla kapatılmış merdivenin basamakları yavaş yavaş çıkıyordu Ellen. Merdivenler bitmişti. Odasının kapısına gelince elindeki anahtarı anahtarı,kapının anahtar deliğine sokmaya çalıştı. Olmuyordu...Bir türlü olmuyordu. Kapıyı bir türlü açamıyordu. Böyle devam ederse hiç açamıyacaktı kapıyı. Uzun paltosunun derin iç cebinden asasını çıkardı.

"-Alohomora"

son bir gayretle söylemişti sihirli sözükleri. Kapıyı açmıştı. Hızlıca kapıyı kapattı. Büyük bir oda istemişti.Odanın içinde kaybolma umuduyla girmişti. Hiç birşeyle ilgilenmeden kendisini yatağına attı. Yumuşak yatağın üzerine bırakmıştı kendini. Kendini hiç iyi hissetmiyordu. Manevi bir eksiklik vardı üzerinde. Gözlerini kapattı. Uyumaya çalıştı. Yataktan dönüp duruyor,uyuyamıyordu. Uzun süre yatakta dönüp durmuştu. Midesi ağrımaya başlamıştı. Gözleri yaş yerine kan damlacıklarıyla donatılıyordu. Daha fazla dayanamadı Ellen. Gece yarısı çoktan geçmişti. Çatlak Kazan'daki herkes uyumuştu. Ellen hariç. Kendini yataktan zor attı. Midesi yüzünden çok acı çekiyordu. Odasından zorla çıktı Ellen. Merdivenlerden hızlı,düzensiz ve sessizce indi. Çıkış kapısının aralıyarak dışarı çıktı. Kar yağmaya başlamıştı. Pamuk tanesi gibi yeryüzüne düşüyor,hızlıca eriyordu. Yolda acıyla yürüyordu. Gri bir direğin,karla kaplanmış dibine oturdu. Soğuk iliklerine işlemişti. Soğuğu hissetmediği gibi mide ağrısını hissetmemeye başlamıştı. Direğe kafasını yasladı. Gözlerini kapattı. Sanki rahar bir yataktaymış gibi derin bir uykuya daldı. Uzun zamandır bu kadar rahat uyuyamamıştı.

Ivana Ölümünde 1 Hafta Sonra

Sabah olmuş irkilerek uyanmıştı Ellen. Hiç sabah olmuşa benzemiyordu. Karanlık gökyüzünü kendi emri altına almıştı. Sabahın karanlık yıldızlarından mahrum bir geceden farksızdı. Tam 1 hafta olmuştu. Annesi 1 hafta önce ölmüştü. Aklından silemiyordu. Annesinin kolllarında ölürken siyah gözlerinin kızı EllenEn üzerinde olması ne korkunç birşey...Düşündükçe çıldırıyor gibi hissediyordu. Bundan 6 yıl önce kaybettiği büyükannesi Valentina'nın söylediği sözü aklına gelmişti. Aynı şeyi anneside söylemişti Ellen'e.

"-Olabilidğince unutmak ve gülmek;hatırlayıpta üzülekten daha iyidir!"

şimdi daha iyi biliyordu. Büyük annesi ve annesini neden söylediği. Onlar sanki ölüceklerini biliyorlar gibi söylemişti bu sözleri. En azından Ellen böyle düşünüyordu. Oturduğu direğin dibinden kalktı. Daha cenaze evine gidicekti. Gitmek istemediği tek yer orasıydı. Ama bunu yapmak zorundaydı. Midesinin ağrısı geçmişti fakat başı hala ağrıyordu. Dün gece çok içmişti. Şiş,kızarmış gözlerini zar zor açık tutuyordu. Göz kapaklarını kaldıramıyordu. Sanki birbirine yapışmış gibiydi. Sokağın ortasında yürümeye başladı. Evden oldukça uzaktı. Yürümek belki iyi gelicekti Ellen'e ama yolda düşüp bayılması an meselesiydi. Asasını çıkardı. Malikaneye odaklandı. Sihirli söz sözlemeden kendini Malikaneden buldu.

//// Widmore Malikanesi /// Ivana Öldü ///

Çığlıkların,feryatların,ağlayışların yükseldi malikanenin ortasından buldu kendini. Kızkardeşi Méll ablası Marissa'ya sarılmış ağlıyordu. Kimse Ellen'in geldiğini fark etmemişti. Malikanenin büyük merdivenlerinden yavaş yavaş çıkıyor,cenaze odasına doğru ilerliyordu. Kapıyı yavaşça açtı. Kapının gıcırtısı duyuldu. Ellen gıcırtı ölünün ruhunu rahatsız edicek dercesine kapıyı hızlıca kapattı. Süslenmiş tabuta doğru yaklaştı. Annesinin beyaz,solgun yüzü,kıvırcık kızıl saçları tabutun içinde yayılmıştı. İri parlak siyah gözleri hafif aralıktı. Gözleri doldu,ağlayamadı. Küçük bir kutuya sıkıştırılmış o kocaman kalbi cız etti. Kapının gıcırtısı tekrar duyuldu. Arkasını hiç dönmedi. Kimin geldiğini bile merak etmemişti. Bir kız kardeşinin sesi yükseldi cenaze odasında. Bu ses Méll'in sesiydi.

"Ivana Öldü!Annemiz öldü Ellen!"

bu ses Ellen'i duygulandırmıştı. Kardeşinin dolu gözlerinden akan yaşları . Uzun parmaklarıyla sildi. Yararı yoktu. Yaşlar tane tane değil akarsudan akan oluk oluk su gibi akıyordu. Annesinin soğuk tenine yaklaştı. Bir titreme almıştı Ellen'i. Annesinin yanağına bir buse kondurdu. Bu veda busesiydi. Ağlamamaya yemin etmişti. Ama nafile...Odada bir hıçkırık sesi daha duyuldu.

Konu: Geri: Metamorfmagus Çarş. Kas. 12, 2008 5:02 pm

Onaylandı canım yanlız dönüşümlü ünlülerini ünlü seçimi başlığına yazman gerek..

Konu: Geri: Metamorfmagus Ptsi Kas. 17, 2008 3:10 pm

Adınız Soyadınız:Elina Angel Lovegood
Geçmişiniz:Soylu ve asil Lovegood ailesinden gelmektedir.Ailesinin özelliklerini yarıyarıya taşımaktadır.Hiçbir zaman küçük düşürücü hareketlerde bulunmaz
Sihirsel Soyunuz:Safkan
Kişisel Özellikleriniz:Asi ve hırçındır.Kötü hareketlerde bulunur.İçer..Herzaman kötü bir örnektir.Bu nedenle ailesindeki herkes ondan uzaklaşmıştır..
Dönüşümlü Ünlüleriniz (En fazla 2):Avril Lavigne // Hazal Kaya(Avril varsa Türkü Turan)
Örnek Rp (En az 25 satır):
Melissa, sevgilisi Daniel ile birlikte aslında gelmemeleri gereken Hardelle Bar'dalardı.İkiside sarhoştu.Melissa hala:

"Bir bira ver barmen!"

diye haykırıyordu.Oysaki yerinde bile duramıyordu.Birayı aldıktan sonra tam Daniel'le öpüşecekken yere yığılıp kaldı.Daniel sarhoş gözlerle Melissa'ya bakıyordu.Hıçkırarak konuştu:

"Ne oldu (hıçk) şimdi (hıçk) buna?(hıçk)"

Melissa sapsarı kesilmiş.Herkes şaşkındı.Kimse ne yapacağını bilemiyordu.Oysaki şarkı çalan metal grup bunun farkında bile değildi.Daniel:

"Bir yardım (hıçk) edebilir (hıçk) mi?"

diye haykırdı.Kimse onlara yardım etmeyecekti anlaşılan.Oturup beklemekti sadece yapılabilecek..
Lisa'nın içinde tarif edilemez bir sıkıntı vardı. Ne yaptıysa da o sıkıntıyı içinden bir türlü atamıyordu. Neden böyle hissettiğini de anlayamıyordu. Odasından çıkıp evin ahşap merdivenlerinden salona indi. Aşağıda kimse yoktu. Eski, paslı kapı sonuna kadar açıktı. Mell de ortalarda görünmüyordu. Koşa koşa onun odasına çıktı Lisa. Kahverengi dolabı sonuna kadar açıktı. Elbiseleri yerde dans ediyordu. Yatağı bozulmuş, sarı çarşafı kırış kırış olmuştu. Ne küçük bir not ne de bir haber vardı. O daha çok küçüktü. Daha on yedi yaşındaydı! Nereye gitmişti? Nasıl gitmişti? Sabahleyin Lisa'yla biraz kavga etmişlerdi aslında. Melissa da çok hırçındı bu aralar. Muhakkak Daniel'le o bara gitmişti yine. O daha küçücük bir çocuktu. Alkol onun neyineydi ki?! Lisa hemen üzerine kahverengi bir bluz ve koyu renkli bir t-shirt giyip evden çıktı. Metal anahtarlarla kapıyı kilitleyip kahve asasıyla çantasını çağırdı. Anahtarlarıyla asasını çantanın içine koydu. Ev arazisinden çıkarken evin üzerine her zamanki koruyucu büyüleri çabucak ve gelişigüzel yaparak barın önüne Cisimlendi. Dışarısı soğuktu ama barın içi sigara dumanlarıyla öylesine dolmuştu ki sarı duvarlar görünmüyordu. Ama o kardeşini görebiliyordu. Yerde boylu boyunca uzanan Melissa'ydı. Başkası olamazdı. Lisa bir Ateşoku hızıyla onun yanına gitti. Gözlerinden süzülen yaşları elinin tersiyle silip kardeşini dizlerine aldı.

"Melissa! Ne oldu sana böyle?"

Lisa'nın içinde hem öfke, hem kaygı hem de mutluluk vardı. Melissa'ya bir tane patlatmak istiyordu ama onu kaybettiği anda duyduğu anlatılmaz duygu buna engel oluyordu.
Daniel, Lisa'nın ona kızacağını anlayıp hemen tüymüştü.Melissa, yerde sapsarı bir şekilde yatıyordu.Düşündü Melissa, yanlıştı bu yaptığı.Ne zaman doğru bir şey yapmıştı ki..Sabah ablasıyla kavga etmişlerdi, içimi dökmek hakkımdır deyip burya gelmişti.Halbuki bu hatası ona çok pahalıya mal olabilirdi.Bir ara aniden elini kıpırdatmaya çalıştı.Gözlerin açamıyordu, ama az da olsa konuşabiliyordu.Söyledikleri biraz hıçkırarak, biraz ağlayarak, birazda anlamsızca gelmişti kulağa her zamanki gibi:

"İçtim, içtim sanırım.. Başım zonkluyor.."

Bu konuşmaları kendisi dahil herkesi bıktırmıştı.O bile artık yapmak istemiyordu.Ama nasıl oluyorsa bir güç onu buna itiyordu.Bir güç onu yanlışa, hataya itiyordu.Sadece evine gitmek istiyordu Melissa, yumuşacık yatağında sessiz sedasız uyuklamak..Gerektiğinde kalkmak.. Ama asla buraya gelmemek...Gerçekten çok zor bir durumdaydı.Yorgunluğu belliydi.Ablasının gözlerindeki yaş tenine değdiğinde bir özür borçlu olduğunu hatırladı:

"Özür dilerim..Bu bir hataydı, bir daha yapmayacağım.Söz.."

Ablasının onu affedeceğini umuyordu, oysaki bu yanlışı affedilecek cinsten değildi.Yaşı tutmamasına daha reşit olmasına bir yaş varken içmişti Melissa.Artık hiçbirşey yapamayacak durumdaydı, ablasının onu hastaneye götüreceğinin umuduyla uykuya daldı sapsarı bedenine bakan insanların arasında...Tam o an bir karar verdi Melissa.Daniel'dan ayrılacak ve düzelene kadar kimseyle çıkmayacaktı..Bunu başarmayı öylesine istiyordu ki ablasına kölelik bile yapabilirdi..Kendini kaybedip bayıldı yine ama aklında bir şey vardı Daniel'dan intikam almak..

Rp Rp Out:(Bunu birileri hatırlıyor mu acaba?(Aymina izinsiz oldu biraz ama güzeldi Allah için))

Konu: Geri: Metamorfmagus Ptsi Kas. 17, 2008 4:52 pm

Avril varsa Türkü Turan demiştim ben :S

Konu: Geri: Metamorfmagus Salı Kas. 18, 2008 6:08 pm

Onaylandı!

Avril var, fakat dönüşümlü ünlülerini ünlü seçimi başlığına yazarsan sevinirim.. =)

Konu: Geri: Metamorfmagus Salı Kas. 18, 2008 7:49 pm

Peki, teşekkürler..

Konu: Geri: Metamorfmagus C.tesi Ara. 20, 2008 8:04 pm

Adınız Soyadınız:Maria Paris Millér
Geçmişiniz:Marianın geçmişi o kadar iç açıcı değildir.Biraz ürpertici biraz da üzücü bir geçmişi vardır.Marianın annesini ve bababını maria çok küçükken bir zümrüdüanka yoldaşlığı üyelerinden biri ile feci bir şekilde öldürülmüştür.Maria onların ölümünü görmüş ve bundan çok etkilenmiştirO gün bugünden beri anneannesinin yanında kalıyor ve Tüm zümrüdüanka yoldaşlığı üyelerinden nefret eder onları gördüğü yerde acımasız bir şekilde öldürmek ister.

Sihirsel Soyunuz:Safkan

Kişisel Özellikleriniz:

*Arkadaşlarını ve ölüm yiyenleri seven,
*Tüm sevdiklerine değer veren,
*Onların başına hiç bir kötü şeyin gelmesini estemez,
*Ailesini canından çok sever,
*Bİr arkadaşını veya sevdiğini karşı taraftan kişi ile savaşırken görünce her ne işi olursa olsun hemen onun yardımına koşar,
*Tüm sevdiklerine değer verir..

Dönüşümlü Ünlüleriniz (En fazla 2):Alessandra Ambrosio,Sara Paxton

Örnek Rp (En az 25 satır):

O gün hava oldukça soğuk görünüyordu.Eleanora pencereye doğru yöneldiğinde dışarıda lapa lapa kar yağdığını gördü.Dışarıda fazla öğrenci yoktu.Bu durumun sebebide dışarının soğuk olmasıydı.Ama yinede Eleanora kendini o gün hiç iyi hissetmiyordu.İçinde bilmediği bir kırgınlık,halsizlik vardı.Neden olduğunu hiç bilmiyordu.Tek bildiği şey dışarıya çıkıp hava almaktı.Ama dışarısı soğuktu.Dışarıya çıkması iyi bir şey değildi.Ama dışarıya çıksa biliyorduki kendini daha iyi hissedecekti.Eleanora bir an düşündü ve dışarıya çıkmaya karar verdi.Aslında verdiği karar hiç de iç açıcı değildi.Çünkü hava çok kötüydü.Bir an havayı aklına bile getirmedi ve giyinme başladı.Sıkı sıkı giyinmeliydi havanın halini biliyordu.Bİr kaç dakika içinde giyindi.Atkısını,eldivenini ve beresini aldı ve Hogwarts bahçesine yöneldi.Dışarıya çıktığında içinden:

" Woww hava gerçekten çok soğukmuş.. " dedi ve ellerini birleştirerek sıcak nefesini ellerine üflemeye başladı.Biraz ilerledikten sonra etrafda kimsenin olmadığını gördü o an çok yalnızdı aslında tamda kafasını dinleyeceği yer orasıydı.Ama bir an göl kenarına gitmeye karar verdi.Zaten göl kenarına yaklaşmıştı.Oraya gelince etraf çok sessizdi sadece havada hafif bir rüzgar esiyordu.Rüzgar Eleanoranın şapkasından çıkan saçları havalandırıyordu o an içi çok ürpermişti..Bir ağacın altına oturdu ve sessizliğin keyfini çıkarmaya başladı..Bir an bir ses koptu.Bir çığlık sesi gibi bir şeydi.Hemen bunduğu yerden fırladı ve ayağa kalkarak arkasına doğru baktı..Arkasında hiç bir şey yoktu.Ama o ses nerden geldi acaba diye düşünmeye başladı.Kimsenin olmadığını görünce tekrar yerine oturdu.Bir kaç saniye sonra tekrar aynı ses çıktı.Bir çığlık bir bağırma sesi gibi bir şeydi.Eleanora ikinci sesi duyunca biraz korkmaya başladı.Çığlık sesi git gide fazlalaşmaya başladı her an her saniye artıyordu.Eleanora neler olduğuna bakmak için sesin geldiği yöne gitmeye başladı.Her adım attığında her yaklaştığında çığlık sesi daha da fazlalaşıyordu.Eleanora git gide korkmaya başlamıştı.Biraz ilerledikten sonra sesin kime ait olduğunu öğrenmişti.O ses o çığlık bir kız çocuğundan geliyordu.O kız çocuğu bir Yetişkin Zümrüdüanka savaşçısı ile savaşıyordu.Onları öyle görünce Eleanora hemen asasını eline aldı ve kızın yanına geçerek Zümrüdüanka savaşçısına karşı savaşmaya çalışıyordu.Eleanora kızı korurken kız ile birlikte ağacın arkasına saklandı ve kıza seslenerek:

" Koşş " çabuk git burdan çabuk ol!! ben onunla ilgilenirim.. " dedi Eleanora Zümrüdüanka savaşçısı ile tek başına savaşırken kız korkmuş bir şekilde olabildiği kadar hızlı koşuyor du bir saniye sonra oradan uzaklaştı.Eleanora o Zümrüanka savaşçısı ile tek başına kalmıştı.Ona ne yapacağını gayet iyi biliyordu.Hemen Asasını çıkarttı ona doğru tutarak hırslı bir şekilde:

" Expelliarmus " diye bağırdı.

Zümrüdüanka savaşçısına ilk hamlesinde hiç bir şey olmamıştı.Eleanora Zümrüdüanka savaşsını orda bir kızla Savaşırken görünce o kadar sinirlenmişti ki adete onu oracıkta öldürmek istiyordu.O siniri hala gitmemişti onu orda öldürmeden Eleanoranın içi rahat etmicekti.Havada oldukça soğuktu Eleanora birazda üşümüştü.Ama yılmamıştı.Tek isteği onu orda öldürmekti.Hemen büyüyü yaptıktan sonra orada bulunan ağcın arkasına saklandı.Zümrüdüanka savaşçısı Eleanora ya karşı büyüler yapmaya çalıyordu ama o büyülerden kurtulabiliryordu.Eleanora tekrar asasını ona doğru doğrulttu ve tekrar:

" Expelliarmus " diye sağırdı.Büyüyü yaptıktan sonra tekrar ağacın ardasına saklandı.Ondan korunmak istiyordu.Zümrüdüanka savaşçısı tekrar Eleanoranın yaptığı büyüden kurtulmayı başarmıştı.İçinden:

" Kahretsin yine olmadı.. " dedi ve onu sinsi sinsi izlemeye başladı.Elaanora hiç bir şey yapamadığında sinirinden patlıyordu.Onu oracıkta öldürmek istiyordu ama bunu ne yazıkki yapamıyordu ama hiç değilse onu korkutuyordu.Arkasına baktı ve tekrar:

" Expelliarmus " diye bağırdı.Ve hemen ağcın arkasına saklanarak soluklanmaya başladı.Çok yorulmuştu.Ama hala yılmamıştı.Onu öldürmeyi o kadar çok istiyordu ki.Çünkü ilk defa bir Zümrüdüanka savaşçısı ile teke tek savaşıyordu.Önceleri savaşmıştı ama yanında bir kaç kişi vardı.Bu teke tek savaş insanın eline bir kez geçerdi.O yüzden onu öldürmek leşini yere senmek istiyordu.Eleanora o kadar çok sinirlenmişti ki yine ona hiç bir şey olammıştı.Eleanora son silahını sona saklamıştı.Biraz bekledi tam çıkarken tüm gücüyle gözlerini kapatarak:

" Avadaaa Kedavraaaa.. " diye bağırdı.Zümrüdüanka savaşçısı ile Eleanoranın büyüleri çarpıştı.Etrafta kocaman kıvılcımlar ortaya çıkmıştı.Bir kaç saniye sonra Eleanora gözlerini açtığında kendini yerde baygın bir halde bulmuştu.Başını tuttu etrafda kimsecikler yoktu.Kendine gelerek ayağa kalktığında Zümrüdüanka Savaşçısının yerde ölü haldeki leşini gördü.Onu orda görünce o kadar çok sevinmişti ki ilk defa tek başına bir Zümrüdüanka savaşçısı ile savaşmıştı ve onu yenmişti.Sesli bir şekilde:

" Evvvvettt..İşte bu sonunda onu öldürmeyi başardım..Yaşasınnnnn.. " dedi.Sevinçten havalara uçuyordu Eleanora.Zümrüdüanka savaşçısının leşinin yanına gittiğinde cansız bedenine bir kaç saniye baktığında onun cansız bedeni bir an yok oldu ve oradan kayboldu.Eleanora saatine baktığında saat sabahın sekizine geliyordu.Hava aydınlanmıştı.O an bütün yorgunluğu ve bütün halsizliği bir an gitmişti.Çok mutluydu.Eleanora içinden gülümseyen bir yüzle:

" Bunu herkeze anlatacağım..Hemde herkeze.. " dedi ve üstünü başını sirkeleyerek okula doğru yöneldi.O gün Eleanora için çok güzel bir gün olmuştu.Ve öylede devam edecekti..

Konu: Geri: Metamorfmagus Salı Ara. 23, 2008 5:19 pm

Onaylandı!

Ünlülerini, ünlü seçimi başlığına yaz lütfen.. =)

» Metamorfmagus