-Seherbaz Alımları-

Ad:Joseph
Soyad:Phoenix
Rp yaşı:20
Örnek Rp:

Joseph çok yorgundu.Elindeki asasını tetikte tutuyordu.Karşıdan gelen Seherbaz arkadaşını gördüğünde asasını indirdi.Saatlerdir etrafta dolaşıyorlardı.Bakanlık'a gelen bir duyuma göre bugün bu civarda bir Ölüm Yiyen toplantısı olacaktı.Ama saatlerdir değil bir Ölüm Yiyen bir muggle bile geçmemişti sokaktan.Bu işi daha da garipleştiriyordu.

''Ne oldu Lily?''

Diye sordu bitkin bir sesle.Lily de somurtarak ona bakıyordu.

''Bakanlık bu duyumu kimden almışsa yanlış almış...''

Joseph gülümsedi.Lily haklıydı.Güneş neredeyse doğacaktı.Bu saatten sonra kimsenin gelceğini düşünmüyordu.Lily'e bakıp tam cevap verecekken Lily'nin arkasında kukuletalı beş kişi gördü.Asasını hemen çekip Lily'e adamları gösterdi.Eliyle ona gelmesini işaret ederek sessizce sokakta ilerlemeye başladı.Adamlar eski bir binaya doğru gidiyorlardı.Adamlardan birisi kukuletasını çıkardığında Joseph adamı tanımıştı.Bir ölüm yiyendi...

''Pomperia!!!''

Joseph'in asasından çıkan ışık Ölüm Yiyen'in açmaya çalıştığı kapıya çarptı.Kapı gürültüyle patlarken Ölüm Yiyen arkaya doğru uçtu ve başka bir Ölüm Yiyen'i devirdi.Diğer üç Ölüm Yiyen hiddetle dönerken Lily2nin asası işi ele almıştı.

''Avada Kedavra!!!''

Asasını Joseph'e dikmiş olan Ölüm Yiyen yeşil ışığın ona çarpmasıyla bir süre gözleri açık kaldı.Daha sonra yavaşça sırt üstü düştü.Kalan iki Ölüm Yiyen arkadaşlarının ölümüyle daha da sinirlenmiş halde asalarını dikmişlerdi.

''Crucio!!!''

Diye bağırdı Ölüm Yiyenler'den birisi.Joseph sağa atlayarak kurtulur.Diğer Ölüm Yiyen hiç durmadan havaya lanetler saçıyor ama büyüleri hiç yerini tutmuyordu.Joseph bu fırsattan yararlanıp bağırdı.

''Avada Kedavra!!!''

Hala lanetler haykıran Ölüm Yiyen son söylediği laneti tamamlayamamıştı.Ağzı açık bir halde yere yığıldı.Son kalan Ölüm Yiyen'in asasından çıkan yeşil ışığı gördüğünde Joseph güldü.Çünkü isabet alamamıştı adam.Ama Joseph yanıldığını anladı.Yeşil ışık yavaş yavaş geldi ve Lily'nin göğsüne isabet etti.Joseph şaşkınlıkla haykırdı.Sevdiği kadın gözlerinin önünde yere yığılırken gözlerinden birer damla yaş aktı.

''Crucio!!!''

Diye haykırdı Joseph Ölüm Yiyen'e.Onun acı çekmesini görmek istiyordu.Kolayca ölmeyecekti.Hayır,kolayca ölmeyecekti.Ölüm Yiyen çığlıklar içinde yere yığılmıştı.Joseph tekrar ve tekrar yaptı aynı büyüyü.Ölüm Yiyen Joseph'in ayaklarına kapanmıştı.Joseph geri çekildi ve tiksinen gözlerle adama baktı.

''Avada Kedavra!!!''

Ad: will
Soyad: turner
Rp yaşı: 20
Örnek Rp:


will o gün çok yorgun olmasına rağmen bakanlığa gitmesi gerekiyordu.

uzun zamandır sınavlarıyla uğraştığı mesleğe sonunda başvurabilecekti.

bu düşünceler içerisinde üzerine seyehat pelerini atıp bahçeye çıktı.

konsantresini toplayıp londra ya cisimlendi.

orada kendine muggle ların göremeyeceği cisimlenecek uygun bir yer bulmuştu önceden.

hemen bakanlığın girişi oln kırmızı kapılı telefon klübesine doğru yürümeye başladı.

vardığında birkaç bakanlık çalışanı giriş ypıyordu.

will de hemen onlara katılıp bakanlığa giriş yptı.

avluya vardıklarında muazzam derecede büyük bir büyücü seli vardı.

will hemen seherbaz karargahına varıp kapıyı tıklattı ve içeri girdi

-"merhaba ben başvuru için gelmiştim" dedi.
herşy sanki biranda oluyordu zaman öyle çabuk geçiyorduki kafasını toparladığında formu

doldurmuş geri veriyordu.
bakanlıktan çıktıktan snra rahat bir nefes aldı ve o köşeye gidip tekrar cisimlendi.

Ad:Dakota
Soyad:Rose
Rp yaşı:20
Örnek Rp: Dakota sabah kalktıgında bütün kemiklerinin kırıldığını hissediyordu çok yorgun ve kırgındı.Çok talihsiz bir günündeydi çünkü bugün seherbaz olmak için bakanlığa başburacaktı kalbi küt küt atıyordu kahvaltı hazırladı kahvaltı ettikten sonra duş aldı.Kendini biraz daha iyi hissediyordu.Giyindikten sonra yola koyuldu sahilde uzun bir yürüyüş yaptı çok heyecanlı olmasına rağmen sakin bir şekilde geziyordu.Ama içinde korkuyla karışık bir duygu vardı alınmama ihtimalide vardı işte bu ihtimal bütün morelini alt üst ediyordu.Bunu düşünmek ile Dakota için bir azaptı bunları düşünürken susamıştı.Bir markete girerek su almıştı.Suyu lıkır lıkır içip yoluna devam etmişti.Bir taxi durağında durarak taxiye bindi ve bakanlığın önünde durdu.Merdiven basamaklarını ağır ağır çıkıyordu.Artık içeri girme zamanı gelmişti hemen bir yetkiliden seherbazlık için bir form istedi.Formu alıp doldurduktan sonra yetkiliye geri verdi sanki bayılıcak gibiydi heyecandan.Bu durum Dakota yı çok kasıyordu napıcağını bilmiyordu.Bakanlıktan çıkmış yorucu bir günün ardından evine varmıştı bakanlıktan haber beklemekten başka yapacak bişey yoktu pijamalarını giydi ve hemen yatağına girip derin bir uykuya daldı

Not:rp^m çok kısa oldu özür dilerim

(Başka bir rp sitesinden alıntı)::(rp'deki kahraman çift kişilikli)

Ad:Methew
Soyad:İch
Rp yaşı:20
Mezun Olduğu Bina:Ravenclaw
Örnek Rp:
Methew karşısında duran paslı demir kapıyı kendi geçebileceği kadar açtı ve yavaşça içeri adım attı. İçerisi çok soğuk ve karanlıktı. Asasını cebinden çıkartarak "lumos"dedi. İçerisi asasından çıkan loş bir ışıkla aydınlandı,etrafın soğukluğu onu tedirgin etmeye yetiyordu. Kapıyı yavaşça ardından kapadı. Asasından çıkan ışık hüzmesinin aydınlattığı kadarıyla (küçük bir kapı deliğinden bakmaya beniziyordu bu) etraf çok tozlu gözüküyordu, örümcek ağları her yeri kaplamış gibiydi. Burası evin salonuydu, geniş ve nemliydi, içerisi buram buram kasvet kokuyordu. Eşyaların bazıları rengini ve kalitesini hiç yitirmemişti. Diğer tüm eşyalar ise ya kırıktı ya da paslanmıştı. Girdiği yerin ön tarafında ve yanlarında ikişer koltuk vardı. Salonun en solunda büyük bir masa ve sönmüş mumlarla kaplı bir avize, koltukların yanlarındaki sehbalarda ise mumluklar vardı. Yerler beyaz mermerlerle kaplıydı, tavanda hareket eden bulutlar , üzerinde durduğu halıda ise hareket eden yılan motifleri vardı. Ayağının altında dolaşan yılanlar bi o yana bir bu yana kaçışıyordu yanlışlıkla üzerine bastığı yılan tehditkar bir şekilde tıslıyınca hemen halının üzerinden ayağını çekti. Methew'in ilgisini duvarda ki bir porte çekmişti. Resimde bir adam ve baygın bir kadın vardı. Portreye ışık tuttuğunda içindeki adam "orda biri var, evet ışığı gördüm, orda biri var bana yardım edin!" diyerek bağırdı. Methew biraz ürpermişti,ne yapacağını bilemeyerek adama "neye yardım edeyim" dedi. O anda yanında bir ışık belirdi. Methew hemen asasını yana çevirdi koltukların yanında duran masadaki mum yanmıştı. Methew ne olduğunu anlamadan arkasında bir hırıltı hisseti…

Uyandığında yerde yatıyordu zemin çok soğuktu ve bedenini hissizleşmişti. Yavaşça doğruldu asası elinde yoktu. Aniden ışıklar yandı ve gözleri ışıkla beraber kısıldı sonra yavaş yavaş gözleri ortama alıştı. Karşısında yaşlı bir adam duruyordu. Hafif göbekli sakallı ve uzun saçlı adam "burda ne işin var" dedi. Methew adama uzun bir süre baktıktan sonra adamın bakışları altında ezildiğini hissederek "ben, buraya bir haber vermek için geldim ama kimse yoktu ve aniden sen…(herşeyi hatırlayarak) Sen bana ne yaptın, neden yerdeydim ben, asam nerde?" dedi. Adam öksürerek “haber neymiş?”dedi, sanki methew’in az önce neler dediğini duymamıştı. Methew biraz öfkelenmişti oturduğu zeminden kalkmak istemişti fakat kalkamıyordu halıdan çıkan altın rengi bir yılan ile yere bağlanmıştı,artık dahada öfkelenmişti ama kendini kontrol ederek “bana bakın bayım şimdi sizden hemen asamı vermenizi istiyorum”dedi. Adam gülercesine “hah, mark demek beni hatırlamadın, o kadarda zaman olmadı aslında” dedi. Methew’in gözleri fal taşı gibi açılmıştı az önce duyduğu şey kalbini adeta harekete geçirmişti. Kalbi bir snitch gibi vücudundan kaçmak istiyordu. Derin bir nefes aldıktan sonra “Mark’ı yani beni tanıyor muydun?”dedi korkarak. Yaşlı adam “Elbette mark, ahh! Neden böyle boş boş baktığını şimdi anlıyorum sen methew olmalısın değil mi? ; İnsanın kendine hâkim olamaması ne kadar komik bir bilsen.”dedi kahkaha atarak. Methew’in başı dönmeye başladı, felaket bir şekilde midesi bulanıyordu. Yavaş yavaş vücudu ağırlaştı karşısındaki adam endişeli gözlerle methew’e bakıyordu. Methew’in göz kapakları ağırlaştı, adam ayağa kalktı ve methew’e doğru yaklaştı ve methew o anda yere düştü…

Mark Methew’e doğru keskin bir bakış attı. Büyük bir arenanın tam ortasındaydılar yukarı oturmuş seyirciler onlara bakıyordu. Etraf çok kalabalıktı ikiside asasını kavurucu güneş altında birbirine doğrulttu. Methew’in kasları istem dışı çalışıyordu ne yaptığını bilmeden düello pozisyonunu almıştı. Mark ona gülüyordu başla diye bir ses yükseldi ve 2 yeşil ışık havada şimşek gibi çaktı. Mark’ın asasından çıkan ışıkla methew’in asasından çıkan ışık adeta mücadele ediyordu havada fakat Methew ne yaptığını bile bilmiyordu. Vücudu Mark’a karşı onu savunuyordu ama Methew vücüduna emir veremiyordu. Mücadeleyi kazanan Mark’ın yeşil ışığı Methew’e doğru geldi ve Methew yere düştü…

Mark başını kaldırdı yaşlı adam yerde oturmuş ona bakıyordu. Mark gözünü kırpıştırdı ve yutkunarak yaşlı adama:”çekil şurdan baş belası Areon” dedi ve ayağa fırladı. Areon mark’ın bu sözüne gücenmiş gibiydi. Mark dahada sinirlenerek “git ve bana çabuk yiyecek bir şeyler getir ”dedi. Areon hemen “ peki Bay İchillium”dedi ve koşar adımlarla mutfağa gitti, giderken bir şey düşürmüştü ki bir kırılma sesi odada yankılandı...

Ad: James Daniel
Soyad: Black
Rp yaşı: 25
Örnek Rp:

James Bakanlık’ta işini henüz bitirmişti. Bugün de bitti diye düşündü. Belçika ile ilgili raporları düzenledi ve yarın sabah Bakan’ın masasına bırakmak için dolabın en üst rafına koydu. Tam o sırada Zümrüdüanka Yoldaşlığı üyeleri tarafından kullanılan aynalar ısınmaya başladı. Aynasını çıkardı ve asasıyla tıkladı. Aynada bir yüz belirdi. “Londra’da Ölüm Yiyenler Muggle’lara saldırı düzenliyorlar. Bütün Yoldaşlık üyelerinin o bölgeye gelmesi gerekmektedir” James tam sırası diye mırıldandı. Hemen üstüne pelerinini attı, gözlerini kapadı ve Londra’ya buharlaştı.

Saat gece yarısını geçmişti. James elinde asasıyla dikkatlice bomboş muggle sokağında ilerliyordu. Rüzgardan saçları ve pelerini uçuşuyordu. Etrafın sessiz olması onu ürkütüyordu. Çok mu geç kaldım diye kendi kendine söylendi. İyice endişelenmeye başlamıştı. Yan sokağa döndü ve çatışmanın iyice alevlendiği yeri buldu. Kollarını sıvadı, asasını kaldırdı ve o anda iki kişiyle mücadele eden Arthur’un yardımına koştu. Asasını salladı ve “Petrificus Totalus” diye haykırdı. Ölü yiyen kaskatı geriye doğru devrilirken Arthur ikinci ölüm yiyeni halletti. Hemen arkasındaki ölüm yiyen “AVADA KEDAVRA” diye böğürdü. James tam zamanında kendisini yere attı. Büyünün saçlarını sıyırdığını hissetti. Öfkeden deliye dönmüştü. Hızlı bir şekilde ayağa kalkıp asasını doğrulttu ve, “Al bakalım seni sersem, AVADA KEDAVRA” diye bağırdı. Büyü ölüm yiyeni tam suratından vurmuştu. “O büyü öyle yapılmaz böyle yapılır” diye sinirlice gülümsedi.

İşler iyiye gidiyordu. Dört bir yandan Yoldaşlık üyeleri cisimleniyordu. Artık savaşın bittiğini anlayan ölüm yiyenler yaralı arkadaşlarını bırakıp kaçmaya başladılar. Yoldaşlık Yaralıları sorgulamak üzere karargaha doğru yol alırken James de bu yorucu günün ardından evine gitti.

Not:Başka bir site için yaptığım rp kabul etmezseniz başkasını yapabilirim.

Ad:Sirius Alphard
Soyad:Black
Rp yaşı:25
Örnek Rp: rpyi pm ile yolladım

bu arada eğer yoksa seherbaz bürosu başkanı olabilirim...

Ad:Selwor Antonio
Soyad:Sandor
Rp yaşı:22
örnek rp:pm ile yolluyorum

Ad:Rodrigo
Soyad:Black
Rp yaşı:26
Örnek Rp:
(başka bir sitedeki rp bana ayitttir)

Soğuk bir kış gecesiydi lord fatih black klubesinde şöminenin karşısında çay içip köpeklerinin başını okşuyordu o anda dışarıdan korkunç bir ses gelmişti köpekler ürkmüş hırlamaya başlamıştı lord fatih black yerinden fırladı ve pencereye koştu yavşca perdeyi kaldırdı dışarı doğru baktı san ki karanlık kendine çekiyor du o anda o ses lord fatih black'in tam karşısın da duruyordu lord fatih black donup kalmıştı köpekler çıldırmış gibiydi...

Ertesi sabah lord fatih black korkunç bir rüya görmüş gibiydi ve hemen başına gelenlerin bir rüya olmadığı aklına gelmişti hemen yatğın havaya kalktı köpeklerine bakmaya koştu dışarı çıktığında köpeğinin cansız bedenini yerde görmüştü lord fatih black'in gözleri dolmuştu yavaş yavaş gözlerinden yaşlar süzülüyordu o anda kendisini teselli etmek istecesine diğer köpeği yanına gelmişti lord fatih black köpeğini yanına çağırdı ve başını okşadı bu azda olsa onu mutlu etmişti...

Gece olmuştu lord fatih black'in sağ kalan köpeği inleyerek içeri girdi lord fatih black elindeki çay fincanını yere dökmüştü köpeği acı içinde kıvranıyordu lord fatih black köpeğinin sırtında kan olduğunu fark etmişti köpeğe acıyı bu kan veriyor du çünkü bu kan normal bir kan değildi lord fatih black köpeğin sırtındaki kanı silerken bir yazı gördü bu da o kanla yazılmıştı ''sıra sana da gelecek'' lord fatih black korkmuştu çünkü yazının altında''dark angel''yazıyordu ve birden yine o ses duyuldu ve ardından kapı çaldı

Lord fatih eline silahını alarak kapıyı açmıştı ve karşısında o sesin sahibi dark angel duruyordu lord fatih balck korku içinde ateş etmeye başladı ama sonuç yoktu çünkü ateş ettikçe içinden geçiyordu lord fatih black bunun faydası olmadığını görünce şöminedeki yanan odunlardan birini eline aldı ve dark angel'ın üzerine doğru yürümeye başladı çünkü ışıktan bütün dark angel'lar korkardı dark angel lord fatih black' in hareketine çok kızmış ve basit bir ateşin kendini alt edemeyeceğini gösterircesine ellerini havaya kaldırdı ve lord fatih black'in üzerine doğru yürümeye başladı aralarında bir bir buçuk metre mesafe vardı

Lord fatih black öleceğini düşünmeye başlamıştı daha çok ışık yayan bir cismi olsaydı dark angel'ı alt edebilecekti lord fatih black düşünmeye başladı ve zamanı çok azdı dark angel gittikce yaklaşıyordu tam o sırada lord fatih black ‘in sağ kalan köpeği dışarıdan geçmekde olan beyaz bir kedi görmüştü dark angel’ın dikkati dağılmıştı bu olay lord fatih black’e zaman kazandırdı lord fatih hemen kapıya atıldı ve kediyi dark angel’a doğru yöneltti karanlıkta kedinin gözlerinin parladığını gören dark angel irkildi ve geriye doğru gitmeye başladı ve kedinin parlayan gözlerine daha fazla dayanamayarak çok korkunç bir çığlıkla ormana doğru gitti ve ormanın karanlığın da kayboldu

Lord fatih bu olaydan sonra çok sarsılmıştı düşünmeye başlamıştı bu dağın başında yardım edecek kimse yoktu ama lord fatih black dark angel’ın geleceğini biliyordu bu arada hava yavaş yavaş aydınlanmaya başlamıştı lord fatih black havanın aydınlanmasıyla beraber kendini korumak ve dark angel’ı alt edebilmek için yanabilecek odun ve ışıksaça bilecek bir eşya aramaya koyulmuştu derken lord fatih’in aklınaçok mükemmel bir fikir gelmişti ışık yaymak orman yolunda yerde duran aynaları toplayacaktı bu sayede dışarıya geceleyin ışık yayacaktı lord fatih bunu hallettikten sonra klubenin arkasında yeteri kadar yanacak odun olduğu aklına geldi daha sonra lord fatih black dark angel’ı alt edebilmek için bir plan hazırladı planı şuydu
klubenin çatısına dark angel’ın korkmaya cağını bildiği için tek bir tane odun parçası yaktı ve gece olmasını beklemeye başladı.

Gece olmuştu lord fatih black klubenin içinde dark angel’ı beklemeye başlamıştı geldiğini anlaya bilmek içinde sağ kalan köpeğini dışarı bırakmıştı saat 12:30 gösteriyordu lord fatih black ‘in beklediği o an gelmişti dark angel lord fatih’in tuzağına düşmüştü lord fatih black huysuzlanmaya başlayan köpeğini içeri aldı ve o anda dark angel’in birazcık daha güçlenmiş olduğunu gördü fakat boşunaydı

Dark angel karanlıktan kulübeye doğru o korkunç çığlığını atarak geliyordu kulübenin çatısında yanan tek ışığı gördüğünde daha da bir cesaretlenmiş di hızlandı ve kulübenin önünde lord fatih’e sıra sana da geldi diye bağırıyordu lord fath tam o sırada yaktığı büyük ateşi topladığı aynalar sayesinde dark angel’a yöneltti dark angel neye uğradığını şaşırmıştı bağırarak damlalar halinde yere düşmeye başladı dark angel’in gücünü kaybettiğini gören lord fatih ışığı biraz daha arttırdı ve dark angel’ın yok olma çığlıklarını dinleyerek rahatladı. THE END