-Seherbaz Alımları-

teşekkürler

Ad: Albus Severus
Soyad: Potter
Rp Yaşı: 21

Örnek Rp:

Odanın kapısı aniden çarpılarak açıldı! A.Severus gözlerini içeri ifrit görmüş gibi giren adama, Amycus'a, çevirdi. Amycus önce odayı gözleriyle taradı, A.Severus'u görür görmez ona doğru yöneldi, yanına gidip kulağına "Zümrüdüanka Yo-yoldaşlığı, dört k-kişi, Hogsmeade'de, Neil ve Michael'a s-saldırmışlar. Sen, ben gidiyoruz." diye fısıldadı. Nefes nefese olduğundan kelimeleri bir çırpıda sarfetmekte zorlanıyordu. Albus Severus hemen ayağa kalktı, acele etmeliydiler. "Neden bu lanet olası bakanlığa sızdırılmamız gerekliydi ki, şimdi dışarıda olsak öylece Buharlaşıp oraya gidebilirdik ama birde koşturmamız gerekecek" diye geçirdi içinden.
Severus önde Amycus arkada aceleyle bakanlık çıkışına gittiler. İki-üç dakika geçmiştiki şöminelere ulaştılar, hızla içlerine dalıp bakanlık dışına ulaştılar. İkiside hiç tereddüt etmeden Buharlaştılar.

Hogsmeade'delerdi nihayet. Çatışmanın nerede cereyan ettiğini kestirmek pekte zor değildi. Bir alt sokakta havadan kırmızı ve yeşil ışık huzmeleri vızır vızır geçmekteydi. A.Severus'ta Amycus'ta oraya yöneldiler, sokağa girdiklerinde Neil ve Michael'a Angelica'nın da katıldığını gördüler.
Amycus koşturarak müridlerine katıldı, ancak A.Severus sabırlıydı, Z.A.Y. üyelerinin dikkati iyice karşılarındaki gruba yoğunlaşınca birden bir yarasa vari saklandığı karanlıktan fırladı ve

"AVADA KEDAVRA"

diye haykırdı. Büyü göğsüne isabet eden kadın yavaşça dizlerinin üstüne çöktü, sonrada yüzüstü yere yığıldı. Kadının öldüğünü gören Z.A.Y. üyelerinden bir adam saldırmayı bırakıp kadının üstüne eğildi, sanki onu gelebilecek başka büyülerden korumak istiyor, öldüğünü kabullenmiyor gibiydi. "Sevgi... Ne acınası bir duygu, bu yüzden, sevgi yüzünden kaybetmeye mahkumsunuz sizi zavallı Muggle dostları!" diye tısladı A.Severus Lupin'e. Evet az önce öldürdüğü kadın onun karısı Tonks'tu.
Albus yerde kadının üzerinde bir siperi andıran adama küçümseyici bir bakış attı ve asasını sanki bu dövüş onu sıkıyormuş gibi isteksizce sallayarak

"İmperio"

...dedi, ve Lupin sanki elektrik çarpmış gibi şiddetli bir şekilde sarsıldı, göz yaşları ve haykırışları aniden kesildi, ayağa kalktı, olduğu yerde döndü -bu sırada asasınıda yerde bırakmıştı - kendisiyle birlikte Ölüm Yiyenlerle savaşan arkadaşına yöneldi. Adamın elindeki asayı bir yumrukla savurdu, sonra elleri adamın boğazında kavuştu! Arthur ,Lupin'in boğduğu adam, kendini kurtarmak için Remus'un kollarına can havliyle sarıldı ancak çaresizdi, büyünün etkisindeki Lupin hayli kuvvetlenmişti. Arthur bir süre kurtulmaya çabaladıktan sonra usulca ölümün kollarına bırakıverdi kendini.
Tek başına kalan son adam Marcus idi. Bir dakika kadar kendini savunduktan sonra diğer dört ölüm yiyenin aynı anda savurduğu Öldüren Lanet'ten kurtulamadı ve hayatını kaybetti. Severus bu adamı öldürmek için kılını bile kıpırdatmamıştı, kendini diğer Ölüm Yiyenlerden bir kademe üstün görüyordu çünkü...


Albus Severus Seherbazlık bürosundaki masasına dönmüş, sanki çok kısa bir süre önce dört kişinin ölümüne sebep olmamış gibi Gürelekökü çayını yudumluyordu. Kalbi sanki bir taştı, ne ölenlere üzülmüş, ne kazandığı zafer için mutluluk duymuştu. Bu olay onun için Dırdırcı'daki asılsız haberleri okumak kadar sıradandı...!