-Bakanlık Çalışanı Alımları-

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Paz Ağus. 10, 2008 11:02 am

Ad:Alairé Cissy
Soyad:Smart
Yaş:19,5
Örnek Rp:
İstediği Bölüm:Esrar Dairesi Çalışanı

Sabahın henüz olmadığını umuyordu Dora. İlk dersler başlayacaktı. En azından kendisi için. Dünkü Mitoloji Dersini kaçırmış olması şanssızlıktan ibaretti. Ama sert yapılı ve soğukkanlı profesöre gelde bunu anlat! Elbette onu dinlemeden derse almamıştı. Sonunda da bir gün ceza. Tek iyi yanı şu sıralar olmamasıydı. Derslerin yeni başlaması ve ilk gün sendromlarına şükrediyordu Dora. Cezayı bütün gün boyunca düşünüyor ancak bulamıyordu. Kahrolası şu cezada nereden çıkmıştı ki şimdi? Alt tarafı bir ders kaçırmıştı. Bir sorun göremiyordu ortada. Bu derste tanıştıklarını umuyordu önceleri. Ama Will'e sorduğunda acı gerçeği öğrendi. İlk dersler işlenmişti ve daha ilk günden Dora bunları kaçırmıştı. Nasıl devam edecekti ki bu tembellikle?

Henüz uyanmamış olması kötü şeyler düşünmesini engellememiş,kuvvetlendirmişti. Tüm gece rüyasında Aritmansi profesörünün kendine verdiği cezayı görmüştü. Tam tamına 5 saat boyunca konuşmuş,kızmış,bağırmış ve sınıfı temizletmişti. Yetmezmiş gibi binalarından 30 puan kırmıştı. Korkuyla yatağından sıçrarken " Kahretsin ! Yeter" diye bağırdığını hissetti. Sabahın bu saatlerinde bağırmak insanın boğazına iyi gelmiyor olacak ki bir yanma hissetti. Baş ucundan bir bardak su doldurup içti. O kabus şuana kadar gördüğü en berbatıydı. Bunların gerçek olmaması dileğiyle kalktı yerinden. Yanında uyuyan ufak tefek Jilly isimli kız nasıl derin uykudaysa o çığlığa rağmen uyanmamıştı. Dora sessiz ve küçük adımlarla diğer yataklara göz gezdirdi. Birkaç yatak hariç hepsi doluydu. Boş olan yataklardan biri de Will'în yatağıydı. Ders meraklısı olması yüzünden aceleyle kahvaltı edip sonrasında ders öncesi çalışma yapmacağını biliyordu. Bunu Dora hiçbir zaman yapmayacağına emindi. Uykusundan daha mı önemliydi ders öncesi çalışma? Hayır değildi. Üstünde hala geceliklerinin olduğunu fark edince " Off bunamaya başladım galiba" dedi ve yatakhaneye gitti. Ufak dolabından tertemiz bir cübbe çıkardı. Üzerindeki Slytherin arması göz kamaştırıyordu. Üstüne yakışacağını biliyordu. Geceliğini çıkardı ve cübbesini giydi. Gerçekten tam üstüne göre idi. Ufak adımlarla yatakhaneden çıktı.

Ortak Salonda şöminenin zayıf ateşi hala yanıyordu. Garip olan ise ortak salonun boş olmasıysdı. Kimse yokken burada oturmanın alemi yoktu. Kalktı ve portreden çıktı. Koridorlarda kasvetli ve sıkıcı bir hava vardı. Sabah olmasına rağmen iç karartıcıydı. Pek kalabalık olduğu söylenemezdi. Henüz ismini bilmediği kişiler geçiyordu. Hiçbirini tanımasa da tek tanıdğı kişi olan Aritmansi profesörüyle karşılaşmak istemiyordu. Karşılaşırsam ne diyeceğim diye içi içini kemiriyordu. Adımlarını hızlandırdı ve her 3 adımda bi arkasına bakmaya başladı. Koridorda görenler şaşkınlıkla iziyorlardı Dora'yı. Ama Dora umursamadan ilerliyordu. En son Büyük Salona gelince rahatladı. Hufflepuff masasında gözleri Jared'i aradı ama göremedi. Tina ile olmalıydılar. Ya da henüz kalkmamıştı. Uykusuna düşkün olduğunu biliyordu. Neyse diyerek Slytherin masasında oturan Will'in yanına gitti. "Selam Will" dedi ve tabağına birkaç sosis aldı. Acele etmesi gerekmiyordu ama nedense bir panik içindeydi. Will'in cevabının ardından masa da kimse konuşmadı zaten. Dora da Will'e bir şey demeden ağzına tıkıştırdıklarını yiyerek masadan kalktı.

Mitoloji dersi olduğunu panodan görmüştü. Sonrasında Bitkibilim vardı. "Off..Bitkilerden nefret ediyorum" dedi yakınır gibi bir sesle. Kütüphaneye gitti. Birşeye bakmak istiyordu ama özel bölümde olduğunu bilmediği için rafları karıştırmaya başladı. Kütüphane sorumlusu geldiğinde ise "Aradığın kitap özel bölümde.. İzinsiz oraya giremezsin" dedi ve gitti. Dora ise öfkeyle taklidini yaparak çıktı. Saatine baktığında saatin 8 olduğunu gördü. Hemen koşarak 5.kata çıktı. 3 kat çıkmak zorlu olmasa da sabah saatlerinde uykulu olunca hayli güç oluyordu. Sınıfa geldiğinde soluk soluğa kalmıştı. Profesörün yanına giderek " Özür dilerim" dedi ve profesörün başıyla yerine geçmesini gösterdiği hareketiyle boş bulduğu bir yere oturdu. Will'e bakıp göz kırptı. Sonra profesörü dinlemeye başladı.
"Merhabalar gençler..gençler diyorum kızmıyorsunuz umarım..Aramızda pek yaş farkı yok aslında 10-11 falan..Aslında kötü bir başlangıç yaptım baştan alıyorum..Merhaba arkadaşlar..Ben bu yılki mitoloji profesörünüz Nemesis Jandrea Archman.. 22 yaşındayım..Hogwarts'dan mezun olur olmaz şifacı oldum..Diyeceksinizki neden sonra şifacılığı bıraktın..Bunun nedeni ailemin profesör olmamı istemesiydi onları kıramadım açıkcası..Ama pişman değilim..Zaten şifacılığıda tam anlamıyla bırakmadım..Aile demişken biz baya büyük bir aileyiz..6 tane kardeşim var..Ama 2 sene önce en büyük abimi kaybettik..İkizimle tanışma imkanı bulmuşsunuzdur..Aritmansi profesörünüz Stuart..Öyle sert sert konuştuğuna bakmayın..Aslında çok iyi kalplidir..Birde küçük kardeşlerim Elizabeth ve.. "derken camdan içeri süpürgeyle bir çocuk girdi. Yere düşmenin etkisiyle afallamış gibi duruyordu. Fakat Dora'nın bundan çok ilgisini Stuart isimli profesörün yani gece rüyasına giren Aritmansi profesörünün kardeşi olması çekmişti. Başını iki yana sallamakla yetindi. Sonra profesör devam etti: Ve en haylaz kardeşim Craig..Yani biraz önce camdan sınıfa giren kişi..Ama birdahakine kapıdan girmeyi deniyeceksin değil mi küçük böcek ? "dedi. Craig isimli çocuğa sarılmayı bırakıp devam etti"- Ben diğer profesörlerinize pek benzemem..Hatta sizin yaşlarınızdayken okulun en yaramaz kızı bendim..Bazen mezun olduğuma sevindiklerini bile düşünüyorum..Her türlü yaramazlığınıza göz yumarım ama saygısızlığa vurmadığı taktirde..Hatta sizinle diğer profesörlere tuzaklar hazırlarız veya eğlenceli bir sürü şeyler yapabiliriz.. Bana lütfen Profesör veya Bayan Archman diye hitap etmeyin.. Adımı demin belirttim..İsterseniz yani Nemesis uzun gelirse Isy'de diyebilirsiniz.. Sizden tek isteğim arkadaşlarınızla ve benimle saygılı bir şekilde konuşup şakalaşmanız.. Böyle göründüğüme bakmayın sinirlendiğimde çok çekilmez biri haline dönebiliyorum.. Craig biliyor..Onun haricinde eğer istemezseniz ödevleri yapmak zorunda değilsiniz..Ödevleri yapmayanlardan puan kırılmayacak..Eğer binanıza puan kazandırmak istiyorsanız yapabilirsiniz ödevleri..
Bugün öyle mitolojiyle ilgili çok derin şeylere girmeyeceğim..İlk ben kendimi anlattım..Sıra sizlerde..Hepinizin önünde kağıtlar var..Oraya anlatmaya başlayabilirsiniz..Böylece bende sizi tanımış olurum.. " diyerek kağıtları dağıttı. Dora kendi ile ilgili herşeyi yazmaya başladı." Adım Jacqueline Dora Belcqua. Slytherindeyim. Bir ikizim var. Serah. Ama şuan burda yok sanırım.Çünkü bileğini incitti. HAstane kanadında. Bunun dışında annem Nelly Belcqua ve babam Thomas Belcqua. Pek çalışkan olmasam da elimden geleni yapacağım" yazıp bitirdi. Profesör bir süre sınıfı süzdükten sonra kağıtları toplatyıp "- Evet hazırsanız size kısaca bu mitolojinin ne olduğunu anlatayım..Birde sonra küçük bir öykü ile dersimizi bitiririz..
Mitoloji bir din veya bir halkın kültüründe tanrılar, kahramanlar, evren ve insanın yaratılışına dair tüm sözlü ve yazılı efsane birikiminin ve bu efsanelerin doğuşlarını, anlamlarını yorumlayıp, inceleyen ve sınıflandıran bilim dalının adıdır.Bu fazla karışık oldu sanırım..Yani genelde gerçek dışı yada abartılı bir şekilde anlatılan efsaneler diyelim..Binlerce türlü mitoloji ama bir sürü..Tüm ülkelerin kendilerine has bir mitolojileri veya destanları var..Okadar çokki bu 7 sene içinde bile hepsini göremeyeceğiz..İlk olarak en bilindik olan Yunan Mitolojisinden başlayacağım..Anlatıcağım hikayede taa Yunan mitolojisinin başı olucak..Diğer desimizde daha detaya gireriz.. Evren oluştuktan sonra, onun üstünde yaşayacak ve ömür sürdürecekleri meydana getirmek gerekiyordu. Bunun için Gaia yani yer kendi oğlu Uranos yani gök ile birlikte Titanlar yarattı. Altısı dişi altısı erkek olmak üzere oniki tane olan Titanlar şunlardır; Okeanos, Koios, Hyperion, İapetos, Kronos, Theia, Rhea, Mnemosyne, Phebe, Tethys, Themis.

Uranos ile Gaia, bundan sonra Kylops'ları dünyaya getirdiler. Tanrılara benzeyen ancak alınlarının ortasında tek gözleri bulunan Kylops'lar şunlardır; Brontes, Steropes, Arges.

Bunlardan başka omuzlarından bükülmez yüzer kolları sallanan ve sırtlarına ellişer baş dizilmiş olan; Kottos, Briareos, Gyges adındaki devler dünyaya geldi. Bunlara Hekatonehires yada Centimanes derler.

Uranos tuhaf bir biçimde çocuklarından korkuyor, doğdukça onları yerin derinliklerine atıyor, oraya hapsediyordu. Bu harekete Gaia çok kızdı ve ondan yaptıklarının öcünü almaya karar verdi. Göğsünden parlak çeliği çıkararak onunla keskin bir tırpan yaptı, sonra çocuklarına planlarını anlattı.

Ama çocukları bu plandan korktular, yalnız en son doğan oğlu Kronos annesine yardım edeceğini söyledi. Akşam olunca Uranos, Gaia'yı görmeye geldi. Konuştular biraz vakit geçirdiler; sonra yattılar. Hiç bir şeyden şüphelenmeyen Uranos, derin bir uykuya dalınca, Kronos geldi ve tırpanla babasını hiç acımadan biçip, vücudunun kanlı parçalarını denize attı. Babasına ilk tırpanı attığı zaman açılan büyük yaralardan sızan siyah kan damlaları yere damlayınca yenilmez Erinyes "Hiddet"ler, korkunç Geants "Dev" ler ve Meliades perileri doğdular. Dalgaların üstünde çalkalanan et parçalarına gelince; onlarda beyaz köpüklere dönüştüler. Sonra kanlı et parçalarının meydana getirdiği bu beyaz köpükten genç ve güzel bir tanrıça olan Aphrodite doğdu. Onu dalgalar bir sedef kabuğu içersinde çiçeklerle süsleyerek Kıbrıs adasına götürdüler " diyerek sözlerini bitirdi.Aslında dikkat çekici ve zevkli bir dersti. Şaşırır gibi gözlerini açmıştı Dora. Sonra gülümsedi. Profesör "- Neyse çocuklar bu derslik bu kadar yeter..Hadi gidin çıkın bahçede tepişin..Birşeye ihtiyacınız olursa yada bir sorununuz..Her konuda bana gelebilirsiniz..Odamda olacağım..Hadi hala oturuyorsunuz..Kalkın kalkın..Dersimiz bitmiştir.. "diye ekledi. Gerçekten sevecen ve iyi kalpli biriydi. Kardeşi Aritmansi profesörüne benzediğini söyleyemeyecekti. En azından şimdilik. Gülümseyerek eşyalarını topladı ve sınıftan çıktı.

Not: Ders Rp'sidir..Hoşunuza gitmesse bir tane daha atabilirim..

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Paz Ağus. 10, 2008 12:09 pm

Canım esrar dairesi dolu başka bir bölüm seç lütfen..

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Paz Ağus. 10, 2008 1:18 pm

Gizem Dairesi..
Veya Sihirli Yaratıkların Düzenlenmesi ve Denetimi..Ama Gizem Dairesi olursa sevinirim..

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Paz Ağus. 10, 2008 1:31 pm

Sihirli Yaratıkların Denetimi Dairesi Çalışanısın..

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Perş. Ağus. 21, 2008 8:57 pm

Ad: Reese
Soyad: Wtiherspoon
Örnek Rp: Çok uzun Aybüke'm yollarım sana.
Hangi Bölümü İstiyorsun?: Uluslararsı Sihirsel İşbirliği Dairesi doluysa Uluslararsı Sporlar ve Oyunlar Dairesi. Herhangi birinin başkanı yoksa ben olabilirim xD

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Perş. Ağus. 21, 2008 8:58 pm

Başkanlıklar dolu ama çalışanı olabilirsin.. =)

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Perş. Ağus. 21, 2008 8:59 pm

Hangisi boş? Tercihim Uluslararsı İşbirliği Dairesi.

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Perş. Ağus. 21, 2008 9:43 pm

Tamam canım kabul edildi..

Muggle Mesaj Sayısı : 3 Kayıt tarihi : 27/08/08

Ad:Rodrigo
Soyad:Black
Örnek Rp:Ad: Speedy Chace Black
İsteniLen DeRs:Kehanet
Örnek Rp
Sihirli Yaratıkların Denetimi Dairesi
Bir pazar sabahıydı tavan arasında oturmuş düşünüyordum önceleri dahada agresiftim ama en iyi arkadaşım ve dostum olan tom beni bu durumdan kurtarmıştı diye düşünürken kapı çalmaya başlamıştı kapıyı açtığımda gelen tom du,tom gülümseyerek sordu
-nasılsın rodrigo kendini birazcık daha iyi hiissediyormusun
Rodrigo cevapladı
-her zamankinden biraz daha iyiyim fakat kafamda düşünceler var sen olmasaydın herhalde o düşünce havuzunda boğulur kalırdım
ikiside gülümsedi
tom rodrigo’ya dönerek masum bir ifadeyle sordu
-anlatmayacakmısın
rodrigo tom'un neyi sorduğunu çok iyi anlamıştı ve anlatmaya karar verdi
-bak tom bunu yalnızca sana anlatıyorum dedi ve devam etti ne olduğunu tam olarak anlamamıştım tam olarak iki yıl önceydi sinirli bir şekilde eve gelmişti amcam gelmişti annem ve babamı amacamın eziyetlerine dayanamıyıp daha önce evi terk ettiler, amcam bana dönerek hey seni pis bulanık diye seslendi bunu tam olarak niye söylediğini anlayamamıştım korkuyla efendim diye cevap verdim korktuğumu görünce sen ve senin bütün ailen korkağın tekiydi ve sadece sen kaldın dedi elinde demir bir sopa vardı ve acımadan vurmaya başladı bağardım yalvardım ama dinlemedi neyseki senin baban beni kurtarıp amcamı öldürdü.
tom şaşkın bir tavırla
-rodrigo seni babamın kurtardığını bilmiyordum bize sadece serserilerin elinden seni kurtardığını ve sana yandaki tavan arasını vereceğini söylemişti ve şimdi anlıyorum ki seni bu agresif hale getiren o iğrenç amcan

rodrigo bu olayı anlattıkdan sonra ağlamaya başlamıştı ve ağlayarak tom'a
- tomsenin baban olmasaydı ben şimdi olmazdımsana ve babana minnettarım iş de herşeyi anlattım tom şimdi rahatladın mı.
tom rodrigoya acımıştı neredeyse o da ağlayacaktı tom harrinin göz yaşlarını sildi ve rodrigo’ya
-üzülme dostum bak yanında ben varım hem suratını o aptal ifadeden çıkar yoksa birazdan gülme krizine gireceğim.
rodrigo toma şaşkın şaşkın bakarak
-defol tom,çok mu komik olduğunu sanıyosun diye çıkıştı
ikiside gülmeye başladı ve tom rodrigoyu azda olsa rahatlatmıştı.

Ertesi sabah rodrigo çok neşeliydi yatağından kalkmış ve güneşe gülümsercesine ellerini açmıştı daha sonra tavan arasından inip tom'un yanına gitmişti tom , rodrigo’yu hiç neşeli beklemiyordu ve rodrigo’ya
-dostum sen çıldırdınmı saat daha sekizbuçuk hem sen kimsin ve rodrigo black'e ne yaptın diye sordu.
rodrigo tom'un bu sorusuna çok gülmüş ve
-benim tom şu yataktan çık ve biran önce hazırlan unuttun galiba bugün kızlarla buluşacağız
tom şaşkın bir ifadeyle
- kızmı, kızlar mı hangi kızlar diye kekeledi harry sen bu sabah kafanı biryere çarmadığına emin sin dedi ve gülümsedi
ortalık baya neşelenmişdi tom hazırlandı ve beraber şehir parkına gitmek üzere yola koyuldular yolda harry tom'a
- tom sabah sana bahsettiklerim bana inanmadın demi
tom şaşkıca
- ne neden bahsediyorsun kızlarmı tabikihayır dedi ve ekledi senin böyle bir şey yapacağına hayatta inanmam sen agresifliğinin yanı sıra bir o kadarda utangaçsın rodrigo
Rodrigo toma döndü ve
-haklısın tom gerçekden beni çok iyi tanımışsın iyki varsın tom iyiki
bu iki arkadaş bu konuşmadan sonra ikiarkadaş yollarına devam etti

Hangi Bölümü İstiyorsun?: esrar dairesi yada Sihirli Yaratıkların Denetimi Dairesi

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Çarş. Ağus. 27, 2008 2:14 pm

Üzgünüm ama Rp'n çok yetersiz betimleme hiç yok yalnızca konuşmalarda ibaret..

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Çarş. Ağus. 27, 2008 9:16 pm

Ad:Roxy

Soyad:Foxworth

Örnek rp:Roxy 18 yaşındaydı.Artık aiLesinden ayrıLınca onLArı çok üzeceğini biLiyordu.Fakat eLindeki hogwarts dipLoması ve 18 yaşında oLmasına rağmen hayat tecrübesi onu geçindirebileceğini düşünüyordu.

Evinden ayrıLmak ona garip geLmiyordu.Onun için tek başına yaşamak ta malikanede ailesiyle yaşamakta aynı kapıya çıkıyordu.Sonra:

--Annecim ve babacım.Sizin gitmeme karşı çıktığınızı biliyorum.Fakat rüştümü aldığım için artık kendi ayaklarım üstünde durmam gerektiğine inanıyorum.dedi

Hava çok karanlıktı.Gece 12'yi geçmek üzereydi.Malikanenin içinde sönük mum ışıkları onlara aydınlatıyordu.Sonra annesinden önce babası atıldı ve hızlı bir tavırla:

--Olmaz sen ne kadar büyüsende biz seni bırakmayacağız.İstediğin yerde çalış ama hayatını malikanemizde sürdürmeni istiyoruz.Tabii evleninceye kadar...(bunu derken yüzünde alaycı bir tavır vardı.Roxy'nin bu konulardan nefret ettiğini biliyordu.)

Babasının tebessümünü görünce sinirle:
--Baba böyle konuşmalardan ne kadar nefret ettiğimi biliyorsun.Ve kararımı değiştirmek istiyeceğimi de sanmıyorum.Elbette ayrılmak istiyorum.

Bunu derken eliyle mum ışığını söndürdü.Canı yanmıştı.Ama yinede aldırmadı ve onlara söz bırakmadan devam etti:

--Anne buna kararlıyım.Hem bakanlıkta bir iş düüşünüyorum emin olunuzki güvende olucağım.

Annesi bu sözleri duyunca eğik olan başını hafifçe irkti ve çıkışır gibi:

--Sen neler saçmalıyorsun? Hem Ölüm Yiyen hemde bakanlıkta mı çalışıcaksın.Zaten ölüm yiyenleri hayatları tehlikededir.Birde bakanlıkta çalışıp karanlıkta olduğun öğrenilirse hayatın tehlikeye girer.dedi

Roxy annesine aldırmadı.Her zaman Lordun yanında olacaktı.Bakanlıktan ona haberler sızdırmak istiyordu.Başı belaya girmeden bunu yapabilmesi gerçekten iyi olurdu.Becerebiliceğine inanıyordu.

Oldukça geniş salonun ortasında kısa bir konuşma geçmişti.Salon ürpertici bir havaya sahipti.Roxy artık bu konuşmadan sıkılmıştı ve:

--Daha fazla konuşabileceğimiz birşey yok.Artık oldukça uykum geldi.

Planları vardı.Kocaman malikanede zaten onu aramaya çıkacaklardı.Bu fırsattan yararlanıp kaçacaktı...

Başı çok ağrıyordu.Artık yatmalıydı.Erkenden kalkıp yeni bir hayata yelken açacaktı.Dar merdivenlerden yukarıya doğru çıktı.Karanlıkta odasını arama çabası içindeydi.Ve biriyle çarpıştı.Sonra bu kişinin Jenny olabileceğini düşünüp:

--Jenny yoksa senmisin?dedi.

Sonra birinin zorla bileklerinden çektiğini hissetti.Korkudan derin bir uykuya daldı.Neler olacağını bilmiyordu...Daha yeni hayatına başlamadan garip bir olayla karşılaşmıştı...

[Örnek rp'yi kafamdan uydurdum...Daha bu sitede rp yapmadm...Yapabildiğim bu kadar daha uzun yazmak isterdim ama kafam dağınık Renklendirme yapamadım kusra bakmayın xD)

İsteniLen Yer:Hiç Farketmez...

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Çarş. Ağus. 27, 2008 10:12 pm

Tamamdır fakat bir bölüm belirt lütfen..

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Perş. Ağus. 28, 2008 9:35 am

Boş bir bakanlık bölümü varsa olabilir... yoksada Esrar dairesi veya Uluslararası Sihirsel İşbirliği Bölümü çalışanı olmak isterim...

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Perş. Ağus. 28, 2008 12:43 pm

Kabul edildi..

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Perş. Eyl. 04, 2008 2:53 pm

Esrar Dairesi çalışanı, boş bir bölümün başkanlığı varsa o

Evden dışarı çıktıktan sonra annesinin söylediği şarkıya devam etmeye başlamıştı, "Aniden, biliyorum ki uykuda değilim.Merhaba, Hala buradayım, dünden kalan tek şey..." Şarkıyı mırıldanırken okul servisini beklemeye başlamıştı. Servise binmekten nefret ediyordu. Okulu pek uzak sayılmazdı ve yürüyebilirdi. Saatine baktı, daha çok erkendi. Servisi bekleyeceğine yürümesi daha mantıklıydı. Evet, kararını vermişti. Yürüyecekti. Duraktan ufak adımlarla uzaklaşamaya başlayarak şarkısına devam ediyordu. Hava bulutluydu ve yağmur yağma olasılığı oldukça yüksekti. Elleri ceplerinde yürümeye devam ederken aklındaki tek şey bir kaç gün sonra buralardan ayrılacağıydı. Belki fazla abartıyordu ama ayrılmak çok zor geliyordu. Soğuk havanın yüzüne çarpıp onu ferahlatmasına izin verirken farkına varmadan okul giriş kapısına gelmişti bile. Okula girmek ilk defa bu kadar zor geliyordu. Tekrar kolundaki saate bakarak, okula daha kimsenin gelmiş olamayacağını düşünüyordu. Yavaşça okulun bahçesine doğru girerek bahçede turlamaya başlamıştı. Tahmin ettiği gibi pek kimse yoktu. Bir kaç kişi... Onlarda basket sahasında maç yapıyorlardı. Elini hafifçe kaldırarak pek tanımadığı kişilere ufak bir selam vererek merdivenlere doğru ilerlemeye başlamıştı. Çantasından cep telefonunu çıkararak Kat'e çabuk gelmesi için bir mesaj göndererek etrafına bakınmaya başlamıştı. Aradan 10-15 dakika geçtikten sonra kapıda Kat belirmişti. O da Dharja gibiydi. Üstü başı dağınık, yataktan yeni çıkmış gibi görünüyordu. Dharja'ya doğru hızla yürümeye başlamıştı. Dharja ise gökyüzüne bakarak şarkısına devam ediyordu. Sanki onu buraya çağıran o değilmiş gibi bir görünüm veriyordu. Kat, "Sabahın köründe niye çağırdın kızım ya? Yoksa kötü bir şey mi oldu?" Sesinde ufak bir telaşlanmanın yanısıra herzamanki ses tonu vardı. Dharja nasıl anlatacağını tam kestirebilmiş değildi hala... O sırada gözleri tekrar okul kapısına kaymıştı. Her zamanki havalı haliyle Ian onlara doğru ilerliyordu. Dharja'nın Ian'a baktığını gören Kat, "Ben çağırdım... Sadece o değil aslında-" Cümlesini tamamlamadan okul kapısında Samantha ve Paul görünmüştü. Kat'e pis bir bakış atarak zoraki gülümsemeye çalışıyordu. Sadece Kat'e söylemek bile zorken bu kadar insana nasıl söyleyecekti bir kaç gün sonra gideceğini? Dudağını ısırarak arkadaşlarının yaklaşmasını bekliyordu. Hepsi soran gözlerle Kat'e bakıyordu. Kat ise gayet normal bir tavır takınarak, "Öhm, Dharja beni çağırdı ve ben de önemli bir şey olabileceğini düşünerek sizi çağırdım." -Ardından biraz duraklayarak Dharja'ya bakmıştı.- "Dharja, bir sorun mu var?" Demişti. Bu tavır sinirlerini germeye başlamıştı. O da diğer arkadaşlarını çağırmayı bilirdi herhalde. Demek ki sadece ona söylemesi gereken bir durum vardı ama Kat kavrayamamış olmalıydı. Sinirli görünmemeye çalışarak, "Bu düşünceli davranışından dolayı teşekkürler Kat ! Her neyse, konuya dönecek olursak, babamın işi nedeniyle taşınıyoruz." Dedi bir çırpıda. O kadar zor gelmemişti söylemek. Kat'in de payı vardı tabii. Gözlerini arkadaşlarından alarak tekrar gökyüzüne çevirmişti. İlk tepkiyi beklediği gibi Kat vermişti. "Ne!! nasıl olur, ne zaman gidiyorsun?? Dharja cevap vermeden Ian'a çevirmişti bakışlarını. Ona baktığı her an içinden bir şeyler kopuyor gibi hissediyordu ama Ian için öyle olmadığı kesindi. Öyle olsaydı en azından bir kaç şey söylerdi. Gözlerini ondan kaçırınca ağlamak üzere olduğunu hissedebiliyordu. Yo, hayır. Şimdi olmazdı. Ağlamak için uygun bir zaman değildi. Hem o güçlü bir kızdı. Kendisini tutmalı ve en azından eve gidene kadar dayanmalıydı. Ian bu durumu farkederek ayağa kalkmıştı. Dharja ona bakmamakta ısrarlı gibi görünüyordu. Ona bakınca kendisini tutamayacak gibi görünüyordu. Ian'ın o büyüleyici gözleri ile ona baktığını hissediyordu. En sonunda, "Güle güle" Demişti. Duygusuz yaratık ! Buydu işte. Ondan beklenecek şey buydu. İnatla ona bakmamayı sürdürüyordu. O anda Kat'in bir şeyler mırıldandığını duyuyor ama dinlemiyordu bile. Güçlü görünmeye çalışarak ayağa kalkmıştı. Derslere girmeyecekti. Nasılsa gidiyorlardı. Kat'e dönerek, "Uzatmaya gerek yok tamam mı? Hem MSN var. Oradan görüşebiliriz." Diyerek şoku atlatmamış olmanın verdiği duygusuzlukla ufak bir sarılmayla kendisini geri çekerek diğer arkadaşlarına da sarılarak, "Güle güle !" Diye mırıldanarak ilerlemeye başladı. Ayrılık kolay olmuştu. Ya da hala şoku atlatamamıştı. Cep telefonunun çaldığını duyuyor fakat açmıyordu. Bir kaç çalmadan sonra mesaj sinyalini duymuştu. Merakını yenemeyerek baktığında mesajın Kat'ten olduğunu görmüştü. Heyecanla 'oku' tuşuna basarak mesajı görüntüledi; *Ian'ın öyle davranmasının sebebi başka bir kızla çıkmaya başlıyor olmasıymış. Senin adına gerçekten çok üzüldüm hayatım. O salağı takma. Kafanı topla diye hemen gelmiyorum ama 1-2 saat sonra sizdeyim canım.* Ian her şeyi batırmıştı işte! Başka bir kızla çıktığını Dharja'ya söyleyebilirdi. Sonuçta bir geçmişleri vardı ama yine de onu 'arkadaşı' olarak gördüğünü sanıyordu. Kat'le bile doğru düzgün vedalaşamamıştı. Kuru bir 'güle güle' *argh! sinir bozucu yaratık* Diye düşünüyor ve aynı zamanda farkında olmadan evlerine doğru ilerliyordu.

Yavaşça kapıyı açarak içeri sessiz adımlarla girmiş ve sessizliğini sürdürerek odasına doğru yürümeye başlamıştı. Annesinin nerede olduğu hakkında hiç bir fikri yoktu. Odasına girdiğinde kolilerin üst üste durduğunu görmüştü. Henüz toplanmamış eşyaları vardı. Dolabını açarak oradaki giysileri salak bir ifadeyle kolilere fırlatıyordu. 2 saat önce buradan ayrılmak istemiyordu ama şimdi gitmek için her şeyini verebilir duruma gelmişti. Kat ile konuşmak istediğinden pek emin değildi. Dolabın aynasına doğru bakarak, *Seni niye sevsin zaten! Küçük budala!* Şeklinde kendisini küçümsüyordu. Bunları söylerken gözyaşlarına hakim olamıyordu. Ters yöne dönerek kendisini yatağına atmıştı. Kapısının tıklatıldığını duyuyordu. Annesi olmalıydı. Normal bir ses tonunu kullanmaya çalışarak; "Müsait değilim." Diye mırıldandı. Annesi ise, "Erkenden gidiyoruz canım. Senin için çok zor biliyorum ama-" Dharja annesinin sözünü keserek; "Önemli değil. Hemen gidebiliriz. Hazırlanıyorum" Diyerek yatağından kalkmıştı. Annesinin kapıdan uzaklaştığını anlayarak telefonuna sarılmıştı. "Mesajlar - Yeni mesaj - *Erkenden gidiyoruz. Umarım sonra görüşme imkanımız olur* -Gönder - Kat" "Mesaj gönderildi" Okul formalarını çıkararak onları da koliye doğru fırlatmıştı. Dolabında kalan bir kaç pantolon ve tişörtten bir kaçını koliye fırlatarak kalanları üstüne geçirdi beceriksiz bir biçimde. Aynanın karşısına geçip saçlarını salarak okul çantasını da koliye fırlattıktan sonra onu da diğer kolilerin üzerine koyarak, merdivenlerden inmeye başlamıştı. Annesinin bir bavulu arabanın bagajına yerleştirdiğini görerek kendi ufak bavulunu da annesinin yanına doğru taşıyarak, "Peki diğer eşyalarım !?" Diye sordu merakla "Sana gerekli olanları aldığına göre... Diğer eşyalarımız sonra gelecek canım. Diğer 'evimizde' her şey hazır zaten. Demesi üzerine başını ufak bir gülümsemeyle salladı. Annesi arabaya binmesi gerektiğini işaret ediyordu. Son kez etrafa bakarak arabaya bindi. İçinden, *Kurtuluyorum* Diye mırıldanarak arka camdan bakmaya başladı. Kat! İşte oradaydı. Onu bekliyordu. Annesine heyecanlı bir biçimde dönerek, "Bir dakika anne!" Diye seslenerek arabadan süratle indi ve Kat'e doğru koşmaya başladı. Annesinin 'çabuk ol' gibisinden bir şeyler mırıldandığını duyabiliyordu.

"Aşk olsun Dharja!"

"Ne yapmamı bekliyordun ?"

"Durumu açıklamanı!! Hem, bugün gitmeyeceğinizi sanıyordum"

"Erken gitmemiz gerekiyormuş. Ben istemedim."

"Biliyorum canım... Ian'a takma kafanı. Biliyorsun, 'erkekler dandikazedir' "

"Ha ha! Çok komiksin. Seni özleyeceğim"

"Ben de..."

"Gitmem lazım. Biliyorsun, annem."

Dedi ve Kat'in hiç bir şey söylemesine fırsat bırakmadan arabaya doğru yürümeye başladı. Kendisini arabaya atarak arka camdan el sallamaya devam ediyordu. Kat'in de ona el salladığını görebiliyordu. İşte buradan tek değer verdiği arkadaşı! Diğerlerinin değeri yoktu artık... Ayrılıkların sadece bu yönünü seviyordu. Arkadaşım dediği bir çok kişi vardı fakat onlar şuan burada değillerdi. Kat buradaydı. Gerçek arkadaşının kim olduğunu kavradığı için yüzünde ufak bir buruklukla beraber aptal bir gülümseme vardı. Hareket etmeye başlamışlardı. Gidiyorlardı işte. Başını arka camdan ayırarak yanındaki camdan yola bakmaya başlamıştı. Bir şeylerin koptuğunu hissediyordu. Ian ile konuşurken de bu duyguyu hissetmişti ama şimdiki daha derindi. Yeni çevresini düşündükte sıkıntısı artıyor ve dayanılmaz bir şekle geliyordu. Yolculuğun uzun süreceğini düşündükçe zaten dayanılmaz bir boyutta olan sıkıntısı daha da artmaya başlıyordu. Yanında getirdiği müzik cdlerinden birini çıkararak annesine doğru uzattı. Annesi de onayladıktan sonra cihaza taktı ve yolu izlemeye devam etti...

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Perş. Eyl. 04, 2008 4:55 pm

Esrar Dairesi ÇalışanLığı dolu ve diğer başkanlıklarda... Başka seçmelisin...

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Cuma Eyl. 05, 2008 3:28 pm

Sihrin Uygunsuz Kullanımı x)

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Cuma Eyl. 05, 2008 7:13 pm

Canım sihir bakanlığı bölümünden bir bölüm seç lütfen.. =)

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- C.tesi Eyl. 20, 2008 4:43 pm

Ad:Anromeda
Soyad:Black
İstediği bakanlık bölümü: Büyülü taşımacılık dairesi
örnek rp:Andromeda uzun ve yorucu bir yolculuğun ardından üç süpürgeye gelmişti.Hayatını düşünüyordu derin derin sevgiden yoksun bir halde büyümüş olan andromeda yetimhanedeki korkunç acılarını atamamıştı üstünden herzamanki gibi tek başınaydı ve şimdi yine düşünüyordu bu kadar sevgi dolu olan üç süpürgedeki insanlara sinsi gözlerini dikmiş haşin bir edaya bakıyordu bir konu hakkında tartışıyorlardı tam duyamıyordu kız çoçuğa acı dolu bi ifadeyle kızıyordu belli ki .. kız hayalkırıklığına uğramıştı uzak bir köşede oturan andromeda ölüm yiyen kelimesini seçebildi bi an kalbi çarpmaya başladı karanlık lordunun bir müridi mi vardı karşısında uzun yıllar arnavutlukta lordunun emriyle bir çok görev gerçekleştirmişti andromeda yüzünü kapayan pelerinini indirdi ve sakladığı o güzel yüzü ortaya çıktı andromedanın o an kapı açıldı ve içeri bir sürü kukuletalı ölüm yiyen girdi andromeda daha da heyecanlanmıştı şimdi birden bir kahkaha attı sonunda kendinden birileri oradaydı işte merhaba yandaşlarım dedi ölüm yiyenler şaşırmıştı yanlarına doğru yürüdü ve ölüm yiyen işaretini gösterdi ben Andromeda Lestrange Black bellatrixin kızı...Odadaki ölüm yiyenler nefesini tutmuştu andromedanın gözleri tıpkı annesininki gibiydi
andromeda: beni lorda götürün karanlık lorda dedi ölüm yiyen topluluğu üç süpürgeyi terketti ve kapının önünde buharlaştı. gecenin karanlığında derme çatma bir evin önündeydiler şimdi ağır adımlarla eve doğru yürüyorlardı kimse konuşmuyordu nihayet evin önüne vardılar
an:beni lordumla yalnız bırakın dedi ve eve tek başına girdi karanlık lord pencerenin önünde arkası dönük bir şekilde duruyordu lord: bende seni bekliyordum dedi an: Lordum emirlerinizi yerine getirdim rita skeeter androviç ivanov ve o pis bulanık hailey evanson öldürüldü ve istediğiniz anahtar burada efendim voldemort sırıttı aferin andromeda tıpkı annen gibi olduğunu biliyordum dedi ve bir kahkaha koyverdi anahtar evet potter beni yok edebileceğini sandın ha ama yine geri döndüm ve artık planlarım işleyecek !
efendim bu anahtar neden bukadar önemli diye sordu hafif titreyerek karanlık lord bir hışımla dönerek sen ! hahahaha bunu sormaya nasıl cesaret edersin küçüğüm tüm o olanlardan sonra Luciusun günlüğü aptalca bir şekilde harrynin eline geçmesine neden olduğu olaydan annen salak bellatrixin bir kupayı koruyamamasından sonra mı artık kimseye güvenmiyorum zaten hiçbir zamanda güvenmedim seni pislik bunu bilmediğin için cezanı çekeceksin ! 'crucio!' andromeda şimdi yerde acıyla kıvranıyordu voldemortun nefesini ensesinde hissetti voldemort yine bir kahkaha koyverdi andromedanın üzerinden asasını çekti andromeda şmdi yara bere içinde ayağa kalkmaya çalışıyordu güzel yüzü lanetin etkisiyle kana bulanmıştı ö-özür dilerim lordum dedi sesi duyulamayacak kadar az çıkabiliyordu voldemort andromedaya dnerek şimdi gerçekleştirmeni istediğim bir görev daha var küçüğüm sana güweniyorum dedi anromedanın uzun bukle bukle inen siyah saçlarını eline dolayarak çekti andromeda inledi voldemort ann nin kulağına eğildi bakanlığa girmeni istiyorum ann görevlerimi bekle dedi ve ona kapıyı gösterdi ann yere kadar eğilip selam verdi ve odadan çıktı. ann görevini almıştı diğer ölüm yiyenler ona dehşetle bakıyorlardı heryeri yara bere içindeydi ann domuz kafasına buharlaştı ve odasına gitti emri biliyordu yarın ilk iş bakanlığa başvuracaktı yaralarını sarmaya başladı eğer yarın bakanlığa gidecekse iyi gözükmesi gerekiyordu.

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- C.tesi Eyl. 20, 2008 5:45 pm

Kabul edildi..

Muggle Mesaj Sayısı : 4 Kayıt tarihi : 07/10/08

Ad:Hilary
Soyad:Duff
Hangi Bölümü İstiyorsun?: Uluslararası Sihirsel İşbirliği Bölümü =>
Örnek Rp:
Amy bugün erken kalkmıştı.. Odasının penceresinden dışarıya baktı.. Hava çok karanlıktı…
Amy kendi kendine:
-Bu gün yağmur yağabilir… dedi ..
Tam o anda gök gürültüsünü duydu.. Daha sonra da bir şimşek…
Yüzünü yıkadı.. Üstünü giyindi.. Telefonu çalıyordu.. Koşup telefona baktı.. Telefondaki menejeriydi..
Menejer:
-Merhaba Amy biliyorsun bugün konserin vardı.. Ama hava şartları yüzünden iptal edildi..
Amy:
-Ah! tabiî kide biliyorum.. Bu yüzden çok üzgünüm.. dedi
Amy menejeriyle biraz daha konuştuktan sonra telefonu kapattı.. O sırada kapı çaldı.. Gelen annesiydi.. Çok telaşlı bir hali vardı.. Amy annesini hemen içeriye aldı..
Amy annesine:
-Neyin var telaşlı görünüyorsun dedi..
Annesi:
-Evet kızım.. Baban kaç saat oldu ortalıkta yok başına bir şey gelmesiden korkuyorum.. Malum yağmur yağıyor.. Arabası kaymış olabilir… dedi ve üzüntülü bir şekilde kızına sarıldı.. Sanki ağlamasını Amynin görmesini istememekcesine kızı bırakmıyordu..
Amy:
-Merak etme... Babam bir otelde durmuştur.. dedi..
Annesi:
-İnşallah kızım İnşallah…..
O sırada annesinin telefonu çaldı..Annesinin suratından neler olup bittiğini anlamıştı.. Annesi hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.. Amy’nin de gözleri dolmuştu..Annesi telefonu kapattı..
Amy :
-tahmin ettiğim şey mi.. dedi
Annesi:
-evet kızım baban kaza geçirmiş.. Şuan yoğun bakımdaymış.. Hemen hastaneye gitmeliyiz.. dedi..
Amy ve annesi telaşla dışarı fırladı.. Hiçbir araba yoktu etrafta..Amynin şöförüde bugün izinliydi.. Amy ve annesi yağmur gökgürültüsü ve yıldırım altında hastaneye doğru koşuyordu.. İkiside sırılsıklam olmuştu ve ikiside ağlıyordu.. İkisi de çok yorulmuştu.. Durdular.. O sırada bir ışık gördüler.. Daha evlerinden 1-2 metre uzaktalardı.. Işık yaklaştıkça bunun bir araba olduğunu anladılar…Hemen Amy arabayı durdurmak için işaret verdi..Araba durdu.. İçerisine baktığında çok şaşırmıştı…..
-A a ama se sen …
İçerideki babasıydı.. Hemen babasına sarıldı..Ağlamaklı birşekilde:
-Senin yoğunbakımda olduğunu sanıyorduk bizi çok korkuttun dedi..
Babası:
-Ne anlamadım ben mi yoğunbakımdaymışım??
Annesi:
-Evet senin adamın olduğunu söyleyen biri beni aradı ve senin…
Babası dur şeklinde elini işaret etti.. Böyle bir şeyi kim yapmış olabilirdi.. Amy ve annesi arabaya bindi ve eve geri döndüler..
Amy içinden şu kelimeleri geçirdi.. “bugün her şey üst üste geldi” dedi..

2. gün
Amy nin konseri başlıyacaktı.. Amy kuliste hazırlıklarını tamamlamıştı.. Bütün heyecanlı kalabalık onu bekliyordu...
Amy müzikle beraber sunucunun amyi sunmasıyla içeri girdi.. ve şarkısına başladı..

-Catch me as i fall
Say you're here and it's all over now
Speaking to the atmosphere
No one's here and i fall into myself
This truth drives me into madness
I know i can stop the pain if i will it all away

Don't turn away
Don't give in to the pain
Don't try to hide
Though they're screaming your name
Don't close your eyes
God knows what lies behind them
Don't turn Rp Out the light
Never sleep never die

I'm frightened by what i see
But somehow i know that there's much more to come
Immobilized by my fear
And soon to be blinded by tears
I can stop the pain if i will it all away

Don't turn away
Don't give in to the pain
Don't try to hide
Though they're screaming your name
Don't close your eyes
God knows what lies behind them
Don't turn Rp Out the light
Never sleep never die

Fallen angels at my feet
Whispered voices at my ear
Death before my eyes
Lying next to me i fear
She beckons me shall i give in
Upon my end shall i begin
Forsaking all i've fallen for i rise to meet the end

Şarkı bittiğinde bütün kalabalık onu delice alkışlıyordu... Amy çok mutluydu.. Dünkü olaydan sonra hayranları ona çok iyi gelmişti... Konser bitti ve Amy dışarı çıktı.. Amy nin hayranları onu görünce izdiham oluştu.. Küçük bir hayranı ondan bir parçasını söylemesini istiyordu.. Amy kıramadı ve my immortal şarkısının nakaratını söyledi...

-When you cried I'd wipe away all of your tears
When you'd scream I'd fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have
All of me

Şarkı bittiğinde bütün kalabalık yine coşku içinde onu alkışladı.. Amy selam vererek arabasına bindi ve evine doğru yol aldı...

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- C.tesi Kas. 01, 2008 3:53 pm

Kabul edildi..

Muggle Mesaj Sayısı : 4 Kayıt tarihi : 02/11/08

Ad: Samanta Zeta
Soyad:Caliente
Örnek Rp:
Liz büyük bir ışık huzmesi içinde yeri düşüyordu. Kollarıi bacakları tutmuyordu. Hareket etmesin diye sanki bir eşyler bağlanmış gibiydi. Bütün gücüyle bağrıyordu;

"Aaaaaa............." Ama ne sesini ondan başka duyan vardı. Ne de etrafda canlıya benzer birşey. Sadece ışıkla kaplıydı etraf. Yoğun, büyük, parlak bir ışık. Liz düşüyordu. Ama bunu engelliyemiyordu. Neredeydi böyle.Son ahtırladığında yatağında uzanmış uyumaya hazırdı. Gözleri ağırlaşmış ve kapanmıştı. Sonra birdden büyük bir acı hissetti ve buradaydı işte. Nerede olduğunu bile bilmeden sadece bir ışık huzmesi içinde düşüyordu. Bedeninin hepsini büyük bir acı sarmıştı. Canı acıyor ama debelenemiyordu. Düştü... düştü...

----------------------

Gözlerini açtığında ağaçlar arasındaydı. Etraf karanlıktı. Büyük ışık huzmesinden hiç bir eser yoktu. Liz bembeyaz bir elbise içindeydi. Hava soğuktu. Liz titremeye başladı. Üşüyor ama bir şey yapamıyordu. Çünkü etrafda ağaçlardan başka bir şey yoktu. Titreyen çenesini yavaşça oynatarak;

"O...o...rda ki...kimse yok mu?" diye sordu. Hiç kimse cevap vermedi. Liz korkuyla titriyordu. Havanın karanlığının arkasında bir meltem esintisi uğulduyordu. Sessizlik içinde yürümeye başladı. Bu sessizlik artık bir süre sonra Liz'in en ufak çıtırtıyı bile duyabilmesine sebep olmuştu. Biraz ielride ağacın köklerine sarınmış bir yılan gördü. Biraz sevinerek yılanın yanına gitti. Yılana bakarak tıslamayla karışık garip bir dilde konuşmaya başladı;

"Burası neresi?"

Yılan onu duyunca hemen kafasını kaldırdı. Liz'e biraz şaşkınlıkla baktı. Kafasını olamaz der gibi salladı. Oda aynı dilde tıslayarak cevap verdi;

"Yasssak ormandasın. Ama sssenin burda ne işin var. Ssssen daha çok küçükssssün."

Liz biraz şaşırmıştı. Küçüktü ama yasak ormana o gelmemişti ki. Buraya nasıl geldiğini dahi bilmiyordu. Neden burada olduğunu ve ya kimin getirdiğini. Hiç bir şey hatırlamıyordu. Hem Liz uyuduğunda hava bu kadar karanlıkta değildi. Zaman geçmiş olmalıydı. Ama Liz neden hiç bir şey hatırlamıyordu? Buraya nesaıl gelmişti?

Yılana baktı. Yılanın gözleri büyüdü. Liz biraz şaşırdı ve yılana biraz daha yaklaştı. Birden ayaklarının yerden kaydığını hissetti. Yılandan uzaklaşıyordu. Ama bu olamazdı. Bedeni hala oradaydı. Sadece Liz oradan uzaklaşıyordu. Liz gene o garip dilde bağırmaya başladı;

"Bana neler oluyor?"

Ama yılan onu duymamıştı. Sadece Liz'in bedenine bakıyordu. Liz tepinmeye bedenine doğru koşmaya çalıştı. Ama olmuyordu. Hala o uzak mesafeden bedenine bakıyordu. Birden Liz'in hiç tanımadığı bir ses onun bedeninden konuşmaya başladı;

"Ben geri döndüm. " Liz'in bedenine baktığı yerden Liz'e dönüp;

"Aptal kız! Sen artık yoksun. Artık bu beden sadece bana ait. Ben Medusa artık bu bedende ben varım. Sen sadece bir hiçsin. Kötülük daha yeni başlıyor." dedi. Sonra yılana dönüp tıslarcasına;

"Teşekkür ederim, Slow! Sana güvenebileceğimi biliyordum. Onbin yıl önceden bu günü planlamıştım. Artık o acılı günler bitti. Medusa geri döndü!"

Liz korkuyla karşısındaki ebdene baktı. Sinirle;

"Bırak beni lanet oalsı. O benim bedenim. Bana bedenimi geri ver. Lanet olası. Beni duyuyor musun?" diye haykırdı. Medusa birden büyük bir kahkaha attı;

"Sana susmanı söyledim. Kafamın içinde böyle haykırmaya devam edersen senin gibi davranmam zor olacak." dedi. Yılana şöyle bir dokundu ve ormandan dışarı yürümeye başladı. Tıpkı Liz gibi görünüyordu. Tıpkı onun hareketleriydi. Ama Liz'in bakışlarından eser yoktu.

Hangi Bölümü İstiyorsun?: Büceşura başhakimi

Konu: Geri: -Bakanlık Çalışanı Alımları- Salı Kas. 04, 2008 3:28 pm

İstediğiniz mevki dolu olduğu için başka bir bölüm seçmelisiniz..